Το Λόμπι της Δραχμής θα σώσει την Ευρώπη

Του Γιώργου Αναδρανιστάκη

Κέρδισαν τις  εκλογές του Ιουνίου επισείοντας τον κίνδυνο του Λόμπι της Δραχμής και πριν συμπληρωθεί  χρόνος  έχουνε γίνει οι ίδιοι, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης, Λόμπι της Δραχμής και της Μνας. Μέσα σε δέκα μήνες ο ευρωσκεπτικισμός έχει χτυπήσει ταβάνι και τούτο, οποία αντίφασις,  χάρη σε μια πολιτική που εφαρμόζεται  για να σωθεί το ευρώ και η Ευρώπη. Δεν φταίνε μόνο οι Σαμαράδες. Πρωτίστως φταίει το ευρωπαϊκό ιερατείο που εμμένει δογματικά σε πολιτικές εξόντωσης, με αποκορύφωμα το ξεπάστρεμα της  κυπριακής οικονομίας εν μία νυκτί. Και οι δικοί μας όμως έχουνε ευθύνες τεράστιες, διότι με την τακτική  της υπόκλισης και του ναι σε όλα, περνάνε στον κόσμο το μήνυμα ότι η πολιτική της Ε.Ε. δεν επιδέχεται αλλαγών  ή την παίρνεις ως έχει ή την πετάς στα σκουπίδια.

Το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού είχε καταγραφεί σε όλες τις δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν μετά το δράμα της Κύπρου, το χθεσινό Βαρόμετρο της Public Issue ωστόσο έδειξε ότι το ρεύμα μετατρέπεται ταχέως σε ποτάμι. Σύμφωνα λοιπόν με το Βαρόμετρο, το 66% των ερωτώμενων δηλώνει ότι έχει αρνητική γνώμη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και μόλις το 31% δηλώνει ότι έχει θετική. Πριν από τέσσερις μόλις μήνες, τον Ιανουάριο του 2013, τα ποσοστά ήταν αντιστοίχως 51% υπέρ της Ε.Ε. και 47% κατά, τουτέστιν το κατά κέρδισε είκοσι μονάδες και το υπέρ έχασε είκοσι μονάδες.  Περιττό να σας πούμε ότι το 75% έχει αρνητική γνώμη για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το 17% θετική και ότι το 81% έχει αρνητική γνώμη για το ΔΝΤ και το 15% θετική.

Παρόλο που η γνώμη για την Ε.Ε. είναι αρνητική, η γνώμη για το ευρώ παραμένει θετική, προφανώς επειδή η αλλαγή του νομίσματος έχει συνδεθεί με την οικονομική  κατάρρευση. Το 56% έχει θετική γνώμη για το ευρώ και το 42% αρνητική, μόνο που και εδώ οι αλλαγές είναι τεκτονικού χαρακτήρα: Τον Φεβρουάριο υπέρ του ευρώ ήταν το 70% και κατά το 20%, το οποίο σημαίνει ότι μέσα σε δύο μόλις μήνες μετακινήθηκε από το ναι στο όχι το 14% του πληθυσμού. Αν γινόταν σήμερα δημοψήφισμα,  το 58% θα ψήφιζε υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη και το 39% κατά, όταν τον Ιούνιο του 2012, δηλαδή στις εκλογές,  τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 85% υπέρ- 12% κατά. Σημειωτέον, ότι παρά την επιθυμία της πλειοψηφίας για παραμονή στο ευρώ, το 61% θεωρεί  ότι η Ευρωζώνη δεν έχει μέλλον, έναντι του 31% που θεωρεί ότι έχει.

Με αυτά και με αυτά, η σωτηρία της Ευρώπης έχει φτάσει να εξαρτάται από το υποτιθέμενο Λόμπι της Δραχμής, δηλαδή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι η σωτηρία της Ευρώπης του νεοφιλελευθερισμού, των ανισοτήτων, της φτώχειας, της ανεργίας, της καταστολής, της Μέρκελ και του Μπαρόζο. Η σωτηρία της Ευρώπης της αλληλεγγύης, της ισότητας, της ευημερίας, της προστασίας του περιβάλλοντος. Πρωτίστως της Ευρώπης των λαών, γιατί την Ευρώπη θα την αλλάξουν ή δεν θα την αλλάξουν  οι λαοί της. Σε πρώτη  φάση οι λαοί του Νότου  που πλήττονται ήδη, εν συνεχεία και οι άλλοι λαοί, που αργά η γρήγορα θα πέσουν θύματα της καταστροφικού δόγματος των μερκελιστών.

Οι λαοί ή θα την αλλάξουν την Ευρώπη εκ  βάθρων ή αργά ή γρήγορα θα της γυρίσουν την πλάτη.  Αυτό, το γύρισμα της πλάτης, στην Ελλάδα έχει αρχίσει ήδη και το μόνο που μπορεί να το σταματήσει είναι η αλλαγή κυβέρνησης και πολιτικής. Αν και δεν αποκλείεται οι επαγγελματίες της εξουσίας που μας κυβερνούν να καβαλήσουν κάποια στιγμή στο διογκούμενο κύμα ευρωσκεπτικισμού, για να σώσουν τα τομάρια τους. Σαν να τον βλέπω τον Βενιζέλο να ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής και να λέει με το γνωστό στόμφο του: «Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στην αγαπημένη μας δραχμή, το νόμισμά μας που γέμει συμβολισμών και ιστορίας. Ως πότε πια θα μας αποστερούν το θρυλικό πεντοχίλιαρο με τον Γέρο του Μοριά;»

Μωραίνει Κύριος.

  Πηγή: η Αυγή online