Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

ΓΙΑΤΙ, ΤΕΛΙΚΑ, ΘΑΓΙΝΟΥΝ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ


Για ποιους λόγους η «διαθεσιμότητα» ισοδυναμεί με απόλυση;
(αναδημοσίευση από ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΥΠΠΟ)


Απέναντι στην κυβερνητική προπαγάνδα ότι οι διαθεσιμότητα / κινητικότητα δεν συνιστά απόλυση προτάσσουμε την κοινή λογική και το τι ακριβώς ψήφισαν στο μνημόνιο-3. 
 
(α) Κοινή Λογική. Όταν σε όλα τα Υπουργεία τα προτεινόμενα οργανογράμματα προβλέπουν μείωση των δομών και των οργανικών θέσεων από 30% έως 60%, όταν σχεδιάζονται και υλοποιούνται συγχωνεύσεις και κλείσιμο σχολείων, ΑΕΙ,  ΤΕΙ, νοσοκομείων, κέντρων υγείας, εφοριών κ.λπ. είναι πρακτικά αδύνατο να απορροφηθεί η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων που θα μπουν σε διαθεσιμότητα. Μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός υπαλλήλων θα μπορέσει απορροφηθεί, αφού όταν μειώνονται οι οργανικές θέσεις παντού είναι πρακτικά αδύνατο να απορροφηθούν οι περισσότεροι εργαζόμενοι. Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές από τις αναδιοργανώσεις-μειώσεις οργανικών θέσεων που έχουν εγκριθεί: στο υπουργείο Εργασίας: μείωση

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Καπετάν Στουρνάρα


Του Θανάση Καρτερού
Ξεθάρρεψε ο Γιάννης Στουρνάρας και βγαίνει στα ανοιχτά τώρα τελευταία. Αντί να μένει στα γνωστά και στάσιμα τεχνοκρατικά νερά του, δοκιμάζει επικίνδυνους δαντελωτούς πλόες. Παριστάνοντας συνήθως τον λεμβούχο του Σαμαρά και προσπαθώντας να αντιγράψει την πολιτική ρότα του Κεδίκογλου και του Άδωνι. Για να μη μένει καμιά αμφιβολία ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν είναι κανένας τυχαίος, ούτε απλώς αντιπρόσωπος των πειρατών. Του έχει ανατεθεί ρόλος σημαντικός στο νέο ελληνικό σκαρί που χτίζεται με τη δική του συμβολή -αν και με σχέδια άλλων.

Χθες για παράδειγμα στη Βουλή, πιλοτάροντας στο πόδι του απόντος καπετάνιου του, κατηγόρησε τον Τσίπρα για διαστρέβλωση όσων είπε για τον κατώτερο μισθό ο έμπιστός του στο υπουργείο Μέργος. Ο οποίος δεν είπε όσα όλη η Ελλάδα κατάλαβε ότι είπε, αλλά απλώς παρέθεσε στοιχεία ο άνθρωπος! Και αφού τον αθώωσε έτσι με συνοπτικές διαδικασίες, τράβηξε και μια κεδικογλειάδα στον Τσίπρα: Τα λέτε αυτά, προφανώς, γιατί αισθάνεστε συμπιεσμένος από κάποιους στο εσωτερικό του κόμματός σας, το οποίο είναι επικοινωνιακή Βαβέλ!

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Ευτυχώς που δεν βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ!

Θυμάστε γιατί δεν έπρεπε να ψηφίσετε ΣΥΡΙΖΑ; Θυμάστε τότε που ερχόταν ο εργοδότης να σας πει ότι θα πάρει την επιχείρησή του και θα φύγει αν βγει στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά και θυμάστε. Όπως θυμάστε και τις επαφές του ΣΥΡΙΖΑ με τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη και τον Μπίλυ δε Κιντ, καθώς και την θρησκευτική αποκάλυψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε μετά τη βροχή από ακρίδες.
Τι συμβαίνει άραγε οχτώ μήνες μετά τις εκλογές (που ευτυχώς έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ);

Μας είπαν : Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ θα σας πάρει τα σπίτια

Μας έκαναν : Οι φόροι στην ακίνητη ιδιοκτησία επταπλασιάστηκαν μέσα σε διάστημα τριών ετών, μετατρέποντας τους ιδιοκτήτες σε ενοικιαστές στα ίδια τους τα σπίτια.
Φυσικά, επειδή αυτό δεν είναι αρκετό, αυξήθηκε και ο φόρος του πετρελαίου θέρμανσης, μετατρέποντας τα σπίτια σε ψυγεία. Διαβάστε εδώ σχετική έρευνα. 

20 ΦΛΕΒΑΡΗ ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ!

Καμιά ανακωχή με την ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ – Καμιά ανοχή στους ΝΕΟΝΑΖΙ και στο καθεστώς «Έκτακτης Ανάγκης»
Μετά την καταβολή της πρώτης “δόσης” των δανειστών προς την ελληνική οικονομία, το καθεστώς έδωσε τα ρέστα του για να δημιουργήσει ένα κλίμα αισιοδοξίας σχετικά με τις προοπτικές της τρικομματικής συγκυβέρνησης.Όμως, ως συνήθως, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Η έκθεση της Citigroup για την ελληνική οικονομία προβλέπει μια εφιαλτική και μακρά περίοδο: με την πιθανότητα ύφεσης 11% μέσα στο 2013 και, κατά συνέπεια, την εκτίναξη της ανεργίας κοντά στο 40% το 2014 και το 2015 … Αυτά αντανακλά η επιμονή στην απαρέγκλιτη εφαρμογή του μνημονιακού προγράμματος και της λιτότητας.Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονται και οι «φαστ τρακ» ιδιωτικοποιήσεις.
Κανείς δε δεσμεύεται ότι η λιτότητα τελείωσε οριστικά, το κοινωνικό κράτος και ο κοινωνικός ιστός καταρρέουν, οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται.Την ίδια στιγμή τα «λαμόγια», οι μεγάλοι καπιταλιστες συνεχίζουν να επιδοτούνται, να φοροαπαλλάσσονται, να φοροδιαφεύγουν, να έχουν «τα λεφτά στην Ελβετία» και αυτούς να μην τους πειράζει κανείς!

Ο Τρομοκράτης των 8

Σου γράφω φίλε Γιάννη από προσωπική ανάγκη. Δεν είσαι υποχρεωμένος να απαντήσεις μα μόνο να διαβάσεις αυτό το γράμμα. Είναι το μοναδικό μέσο που διαθέτω απέναντι στο πλέγμα της εξουσίας και διαπλοκής των πολιτικών των εργοληπτών, που κατά τύχη είναι και ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και των μεσαζόντων δημοσιογράφων που διαμορφώνουν εντέχνως την «άποψη» του πολίτη με θέσεις που έχουν τόση αλήθεια, όση χωρά η τσέπη η δικιά σου και των εργοληπτών αφεντικών σου. Πληρώνει καλά η τηλεόραση, όπως είπε σε κάποια αποστροφή του λόγου του κάποιος Ρουσόπουλος σε δικιά σου εκπομπή.

Άρα, είναι τυχαίο που ο μισθός σου είναι ανώτερος από των βουλευτών ή ακόμα και από του πρωθυπουργού; Καταλαβαίνω όμως φίλε Γιάννη πόσο δύσκολη είναι η προσπάθεια που καταβάλεις κάθε βράδυ για την ιδεολογική ουδετεροποίηση του λαού επιβάλλοντας ένα ιδεολογικό πολτό κοιτάζοντάς με πάντα με άδειο βλέμμα. Κι όταν βλέπω αυτό το άδειο βλέμμα σου τρομάζω τόσο που νομίζω ότι είμαι κατηγορούμενος σε Καφκική δίκη.

Ποια είναι αυτή η γυναίκα;

Πώς τη λένε; Την ξέρω; Κάτι μου λέει το πρόσωπό της. Πού την έχω δει; Στην τηλεόραση; Στο internet; Στο σινεμά; Κάπου στον δρόμο; Είναι διαφήμιση, είναι πραγματικότητα, τι είναι; Μοιάζουν τα πρόσωπα, μπορείς να μπερδευτείς. Μήπως είναι κάποιος δικός μου άνθρωπος; Κι αν είναι μια παλιά φωτογραφία της οικογένειάς μου, αν είναι συγγενής μου, αίμα μου; Μια άγνωστη ιστορία του προσφυγικού μας παρελθόντος; Τα ξέρω τα μάτια της…
Ποια είναι, άραγε, αυτή η γυναίκα; Μοιάζει φτωχή και κουρασμένη. Τι της έχει συμβεί; Από ποια δύσκολη εποχή έρχεται η εικόνα της; Από ποια χώρα; Σε ποιο σημείο της αέναης Αδικίας βρέθηκε να ζει;
Τι απέγινε εκείνη; Τι απέγιναν τα παιδιά της; Τι απέγιναν οι σκέψεις της; Χάθηκαν; Ή μήπως όχι; Είναι εδώ δίπλα μου; Μήπως ζει; Μήπως βρίσκεται στην Αθήνα, μήπως βλέπουμε τον ίδιο ήλιο τώρα που γράφω στο μικρό μου δωμάτιο; Ποια είναι; Μήπως δεν έχει σημασία; Μήπως χάνω (ξανά) τον χρόνο μου; Τι με νοιάζει; Τι θα αλλάξει στη δική μου τη ζωή αν ξέρω; Πότε θα αλλάξει η δική μου η ζωή αν, τελικά, μάθω;

Αφίσσα και Φυλλάδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την απεργία την Τετάρτη 20/2

Ο ΝΕΟΣ(;) ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ της (τέως;;;) ΓΓΑ

Να συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε κάτι …
Η παρούσα κυβέρνηση, καθώς και η προηγούμενη τρικομματική του Λουκά και μαζί η μονοκομματική του ΓΑΠ σε τρία πράγματα ταιριάζουν εξ επόψεως (ε…;;; που τον θυμήθηκα τον Παπαδόπουλο):
1. Σε κανένα, μα κανένα στόχο που βάζουν (ή τους βάζουν) δεν πέφτουν μέσα.
2. Αρκεί να σου πουν, ότι θα γίνει το τάδε και ας είσαι σίγουρος ότι θα συμβεί το αντίθετο. Παραδείγματα άπειρα: «Δεν θα μειωθούν άλλο οι μισθοί, δεν θα γίνουν απολύσεις, δεν θα πάρουμε άλλα μέτρα…»
3. Κλαίνε (μαζί μας) για μας, για τις θυσίες που κάνουμε. Για την ακρίβεια που μας θυσιάζουν, διότι ως γνωστόν κάνω θυσία σημαίνει πως θυσιάζομαι οικιοθελώς και επίσης –ως γνωστόν- κανείς μας δεν ζήτησε να τον θυσιάσουν…