Ο "νέος" οργανισμός και η λειτουργία της ΓΓΑ

Αυτόνομη Παρέμβαση  (META)

γενικησ  γραμματειασ  αθλητισμου

26/9/2014

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι.

Σας παραθέτουμε συνοπτικά τις απόψεις μας για το νέο οργανισμό και τη λειτουργία της ΓΓΑ σήμερα όπως περιληπτικά παρουσιάσαμε στην προχτεσινή Συνέλευση του Συλλόγου. Είναι κριτικές θέσεις, που θα επιμένουμε –όπως εδώ και 2 χρόνια- να αποτελέσουν και αγωνιστικές θέσεις του συλλόγου. Δυστυχώς όμως, και η πρόσφατη συνέλευση κατέληξε χωρίς αποφάσεις…

Ο «ΝΕΟΣ» ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ

Η σύνταξη του νέου Οργανισμού έγινε με προχειρότητα και αποσπασματική προσέγγιση, χωρίς κανένα διάλογο, με τους συνδικαλιστικούς φορείς, με το υπαλληλικό προσωπικό ή το στελεχικό δυναμικό. Ο Οργανισμός δεν αποτελεί ένα ουδέτερο τεχνοκρατικό νομοθέτημα που αφορά σε «οργανωτικά ζητήματα». Στα άρθρα του αποκρυσταλλώνεται η νεοφιλελεύθερη πολιτική που σχεδιάζεται για τα επόμενα χρόνια στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού.

Έχει σαφή πολιτική στόχευση, να μεταλλάξει τις δομές και τις αρμοδιότητες του ΥΠΠΟΑ σύμφωνα με τις μνημονιακές επιταγές για ένα «μικρό επιτελικό κράτος», προκειμένου να εφαρμοστούν συγκεκριμένες πολιτικές: Απολύσεις, δημοσιονομική λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις με εκχώρηση κερδοφόρων δραστηριοτήτων του δημοσίου σε ιδιώτες, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και ακύρωση κάθε δυνατότητας της δημόσιας διοίκησης να ασκεί ρυθμίσεις δημόσιου συμφέροντος. Με προαποφασισμένες τις μειώσεις οργανικών μονάδων, τα διοικητικά στελέχη της υπηρεσίας απλώς κλήθηκαν να «ξαναγράψουν» τις αρμοδιότητες, να μεταγλωτίσουν τον οργανισμό στη δημοτική και να καταγράψουν αρμοδιότητες που θα ανταποκρίνονταν στις νέες προαποφασισμένες δομές.Καμιά έκθεση τεκμηρίωσης των «αλλαγών» και της υποτιθέμενης «αξιολόγησης» δεν υπήρξε, πράγμα εμφανώς «παράνομο» που κινείται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας.

Ο «νέος» οργανισμός δεν είναι καθόλου καινούριος, αφού τα βασικά οργανογράμματα που τον συνέχουν προϋπάρχουν ήδη από το 2012. Οργανογράμματα που διαψεύδονταν επιμελώς από τις πολιτικές ηγεσίες, αλλά ωστόσο χρησιμοποιήθηκαν, μαζί με τις λεγόμενες (ανύπαρκτες) αξιολογήσεις δομών και υπηρεσιών, ως άλλοθι για τις παράνομες (και για πολλούς αντισυνταγματικές) διαθεσιμότητες.

Ο «νέος» οργανισμός δεν διαβάζεται ως έχει. Συναρτάται με τις προγενέστερες (από το 2010) νομοθετικές παρεμβάσεις, αλλά και από τις σημερινές ή τις επερχόμενες στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών στο χώρο του Δημοσίου (νέος τρόπος «αξιολόγησης» προσωπικού, δυνατότητα με υπουργικές αποφάσεις να καταργούνται δομές, οριζόντιες μετακινήσεις προσωπικού εντός του ίδιου ή και σε άλλο υπουργείο κλπ). Και βεβαίως από τις μεταβατικές διατάξεις, που αποτελούν συνήθως το «ζουμί» των νομοθετημάτων…

Έτσι, με το «νέο» Οργανισμό:

·         Συρρικνώνονται ή καταργούνται οργανικές μονάδες, χωρίς κανένα επιστημονικό κριτήριο αλλά με μόνο στόχο τον περιορισμό του αριθμού τους. Προκύπτουν νέες που δεν θα μπορούν να επιτελέσουν το έργο τους, λόγω μεγέθους και εύρους αρμοδιοτήτων, με αποτέλεσμα να μετατρέπονται σε απλές δομές γραφειοκρατικής διαχείρισης.

·         Συγχωνεύονται οργανικές μονάδες (π.χ. Τεχνικές Υπηρεσίες) και δημιουργούνται αδοκίμαστες νέες δομές χωρίς καμία απολύτως αξιολόγηση και τεκμηρίωση. Διευθύνσεις μετατρέπονται σε τμήματα, ή σε νέα τμήματα καθορίζονται εγκεφαλικά αρμοδιότητες.  Όποιος έχει εργαστεί στοιχειωδώς για αυτές τις αρμοδιότητες κατανοεί ότι νέα γιγαντιαία τμήματα (πχ αθλητικού χάρτη, απαλλοτριώσεων, ακίνητης περιουσίας, προγραμματισμού κλπ) δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθούν στις κρίσιμες λειτουργίες τους.

·         Κανένα σπέρμα πειστικού προγραμματισμού ανάπτυξης αθλητικών πολιτικών ή έργων δεν ενυπάρχει στο «νέο» οργανισμό, ώστε να πάρει τέλος η πελατειακή λογική της λειτουργίας της ΓΓΑ για την εκλογική περιφέρεια του εκάστοτε υπουργού. Κάτι που υπήρξε, και υπάρχει μέχρι και σήμερα.

·         Ενισχύεται ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας στο ΥΠΠΟ-Α, με τη δημιουργία νέων Διευθύνσεων και αυτοτελών τμημάτων που θα υπάγονται κατευθείαν στον εκάστοτε Υπουργό, υπονομεύοντας έτσι – ακόμα περισσότερο – την ανεξαρτησία της Διοίκησης.

·         Εγκαθίστανται μηχανισμοί επιβολής των μνημονιακών πολιτικών στη δομή του Υπουργείου, χωρίς να τηρούνται καν τα προσχήματα. Έτσι, δημιουργείται καινούρια δομή με τίτλο «Διεύθυνση Προϋπολογισμού και Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής», η οποία ουσιαστικά αποτελεί το μακρύ χέρι των μνημονιακών πολιτικών στον Οργανισμό του Υπουργείου. Παράλληλα στις αρμοδιότητες του Τμήματος «μαμούθ» Χωροταξικού, Προγραμματισμού της Αθλητικής Υποδομής της χώρας και Ακίνητης Περιουσίας προβλέπεται «η παραχώρηση εκτάσεων της ΓΓΑ σε τρίτους» για την ίδρυση ή λειτουργία αθλητικών εγκαταστάσεων».

·         Παγιώνεται η υποστελέχωση του Υπουργείου Πολιτισμού και προετοιμάζεται το επερχόμενο κύμα υποχρεωτικών μετακινήσεων, στο πλαίσιο του νέου μόνιμου μηχανισμού κινητικότητας που έχει ήδη εξαγγελθεί από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

·         Το δημοσιονομικό «όφελος» που προκύπτει απ’ τον νέο Οργανισμό του ΥΠΠΟΑ είναι ελάχιστο και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες ενός σύγχρονου Υπουργείου.

·         Με το «νέο» οργανισμό, αφού καταργείται η οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια της ΓΓΑ, καταργείται και η έννοια του «υπαλλήλου της ΓΓΑ». Ο υπάλληλος είναι πλέον υπάλληλος του ΥΠΠΟ-Α και η οριζόντια μετακίνηση προς οποιαδήποτε οργανική μονάδα του ΥΠΠΟ-Α (ή και η μετάθεση) είναι γεγονός. Ουδείς μπορεί πλέον να διασφαλίσει ότι μια τέτοια μετακίνηση δεν θα αξιοποιηθεί ως δίωξη ή ως βόλεμα. Αντιλήψεις καθησυχαστικού τύπου: «θα μπορείς να πας κοντά στο σπίτι σου…»έχουν και τον αντίλογο αφού, αν δεν είσαι «συμπαθής θα μπορείς να πας και μακριά».

·         Ποιος θα θεωρείται υπάλληλος της ΓΓΑ, που θα κρίνεται από το ΥΣ της ΓΓΑ (αλήθεια θα υπάρχει;), όταν σήμερα υπηρετεί σε οργανική μονάδα της ΓΓΑ και αύριο σε οργανική μονάδα του (παλαιού) Πολιτισμού. Και πως θα διεξαχθούν οι εκλογές για τα νέα ΥΣ της ΓΓΑ το Νοέμβρη, από ποιους πίνακες εκλογέων και με ποιες αρμοδιότητες;

·         Τα προηγούμενα, αλλά και μια σειρά άλλες ασάφειες του «νέου» οργανισμού είναι πιθανόν (όπως και μέχρι σήμερα ισχύει) να επιλύονται μέσα από τις «γνωστές» εγκυκλίους του ΥΠΕΣΔΔΑ, που ουσιαστικά νομοθετούν. Και διόλου απίθανο ο νέος οργανισμός να μην ισχύσει από την 1/11/2014, αλλά να πάρει και νέα παράταση. Αποτέλεσμα? Να διαιωνίζεται το καθεστώς των προσωρινών προϊσταμένων και επομένως της πολιτικής σκοπιμότητας που τους επέβαλε.

·       Άλλωστε, από τις μεταβατικές διατάξεις του νέου Νόμου για την επιλογή προϊσταμένων, δίνεται το δικαίωμα στον υπουργό να ορίζει προσωρινά μέχρι τη λειτουργία των περίπλοκων διαδικασιών που ορίζεται, δηλ. στην ουσία για αόριστο διάστημα, ως προϊστάμενο όποιον είχε πριν ορίσει χωρίς κριτήρια ή και να καταργεί οποιονδήποτε «ζωηρό» ή μη ημέτερο.

Μέσα από ένα κείμενο Οργανισμού βέβαια δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθούν όλα αυτά που επισυμβαίνουν ή επιχειρούνται στη σφαίρα της σημερινής σκληρής πραγματικότητας. Οι αρμοδιότητες δεν περιγράφουν όλο το εύρος των ασκούμενων πολιτικών. Το μέγεθος των  διατιθέμενων πόρων για παράδειγμα δεν αποτυπώνεται σε ένα Οργανισμό. Ο νέος Οργανισμός λοιπόν δεν πρέπει να ειδωθεί ξέχωρα από την ασκούμενη κυβερνητική μνημονιακή πολιτική στο χώρο του Αθλητισμού που έχει δημιουργήσει ένα ασφυκτικό και ζοφερό τοπίο, με θύμα το κοινωνικό αγαθό του αθλητισμού, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τα άλλα βασικά κοινωνικά αγαθά της υγείας, της παιδείας, της κοινωνικής πρόνοιας κλπ.

Οι συνεχείς περικοπές των επιχορηγήσεων από τον τακτικό προϋπολογισμό για τον αθλητισμό προς τις Ομοσπονδίες, τις Ενώσεις και τα Αθλητικά Σωματεία, καθώς και προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση για τα προγράμματα μαζικού αθλητισμού, στραγγαλίζουν τον ερασιτεχνικό αγωνιστικό και σωματειακό αθλητισμό και καταργούν το δικαίωμα του ανθρώπου να απολαμβάνει τα ευεργετήματα της άθλησης στην υγεία του, στην κοινωνικότητά του, στον ελεύθερο χρόνο του. Παράλληλα προωθείται το νεοφιλελεύθερο μοντέλο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις ρημάζουν από την πλήρη αδυναμία της ΓΓΑ να ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις ανάγκες συντήρησης και λειτουργίας εξαιτίας των συνεχώς μειούμενων πενιχρών κονδυλίων από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, ενώ και αυτά που έχουν κατ’ ελάχιστον απομείνει διοχετεύονται με πελατειακά κριτήρια. Τα Αθλητικά Κέντρα μείζονος σημασίας, αφυδατωμένα από πόρους και προσωπικό, σχεδιάζεται να μεταφερθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία έτσι θα αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες τους και θα πιεστεί στην εξεύρεση λύσεων περαιτέρω επιβολής δημοτικών τελών ή ιδιωτικοποίησής τους. Συγχωνεύονται χωρίς σχέδιο ή καταργούνται χωρίς αξιολόγηση, αποκλειστικά με λογιστικές λογικές, εποπτευόμενοι αθλητικοί φορείς ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ (ΟΑΚΑ, ΣΕΦ, Καυτανζόγλειο Στάδιο κλπ), ενώ  ίδια λογική διέπει και το σχέδιο συγχώνευσης των 54 επιχορηγούμενων από το δημόσιο Εθνικών Αθλητικών Ομοσπονδιών. Καταργείται ο επιστημονικός – ερευνητικός χαρακτήρας σε θέματα έρευνας και ανάπτυξης των επιστημών και του αθλητισμού (ΕΚΑΕ – Κέντρο Αντιντόπινγκ Κοντρόλ).

Ασφαλώς βέβαια όλες αυτές τις βάρβαρες πολιτικές και επιβλαβείς για το κοινωνικό και δημόσιο συμφέρον υπηρετεί και σχεδιάζει να υπηρετήσει από εδώ και πέρα η μνημονιακή κυβέρνηση, με όχημα το νέο οργανωτικό μόρφωμα της ΓΓΑ, το νέο Οργανισμό της.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Ο θρυλούμενος εκσυγχρονισμός – μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης και των Δημοσίων Υπηρεσιών αποδείχθηκε ότι αποτελείτο από μια σειρά παρεμβάσεις που στόχο είχαν τις απολύσεις προσωπικού και αφετέρου την υποβάθμιση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα του κράτους.

Ποτέ μέχρι σήμερα, η ΓΓΑ δεν παρουσίαζε τέτοια εικόνα δυσλειτουργίας, εσωτερικής αναστάτωσης, κλίματος εκφοβισμού και αναποτελεσματικότητας.

·         Πάνω από ένα χρόνο έχει να γίνει συνάντηση του υπουργού με το Σύλλογο. Αλλά και οι τελευταίες συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία, την περίοδο του σχεδιασμού των διαθεσιμοτήτων είχαν ως αποτελέσματα την μόνιμη δήλωση της ηγεσίας «ότι δεν γνωρίζει τίποτα» ή αργότερα «γνωρίζουμε, αλλά δεν μπορούμε να σας πούμε».

·         Η θυσία των 45 συναδέλφων πέραν από καταφανώς άδικη, ρουσφετολογική και – κατά την άποψή μας – παράνομη, αποδείχθηκε και επιζήμια για την Υπηρεσία. Καθημερινά μετακινήσεις επί μετακινήσεων ΔΕ υπαλλήλων υποκρύπτουν, εκτός των άλλων, και τη δυσλειτουργία που επέφεραν οι 45 απομακρύνσεις.

·         Αποχωρήσεις συναδέλφων, είτε λόγω ηλικιακής ωρίμανσης, είτε λόγω συνταξιοδοτικής ανασφάλειας, είτε – το πιο λυπηρό – λόγω απογοήτευσης από μια Υπηρεσία που βασιλεύει ο φόβος, η ανασφάλεια, η «πίσω από πλάτες» συκοφάντηση. Μια υπηρεσία που τρώει κυριολεκτικά τα παιδιά της… Μια Υπηρεσία που έμπειρα και ικανά στελέχη αναγκάζονται να αποχωρούν πρόωρα και λόγω αυτού του κλίματος.

·         Βασικά θεσμοθετημένα όργανα δεν λειτουργούν επί μήνες, επιφέροντας προβλήματα στους συναδέλφους, με την αδιαφορία των κρατούντων. Απ’ ότι φαίνεται τα ΥΣ έχουν εκτραπεί του προορισμού τους και αντί να είναι όργανα έκφρασης γνώμης για σοβαρά υπηρεσιακά προβλήματα, αποτελούν την ευκαιρία ο υπουργός να διορίζει όποιους θέλει ως Διευθυντές.

·         Η εξαίρεση, που προβλέπεται από τους νόμους για κάποιες έκτακτες καταστάσεις, έχει καταστεί κανόνας λειτουργίας για την ΓΓΑ. Το σταμάτημα των κρίσεων για την επιλογή προϊσταμένων έχει οδηγήσει στην τοποθέτηση με αναπλήρωση και με (τουλάχιστον) αδιαφανή η και ημετεροκρατικά κριτήρια. Καθημερινά απομακρύνσεις ή μετακινήσεις υπαλλήλων με σκοπό να τοποθετηθούν αναπληρωτές προϊστάμενοι σε τμήματα, έχοντας το τεκμήριο μιας αμφιλεγόμενης αρχαιότητας ή ενός προβαδίσματος βαθμού. Ο στόχος προφανής: Κάποια στιγμή στην υποθετική περίπτωση κρίσεων να έχουν πριμοδοτηθεί με μόρια άσκησης καθηκόντων προϊσταμένου, αλλά και να μπορεί να τοποθετηθούν προϊστάμενοι έτσι αυθαίρετα στη μεταβατική περίοδο (στην ουσία για αόριστο διάστημα), όπως ορίζει ο νέος Νόμος. Σε αυτό το διοικητικό αλαλούμ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αξιόλογοι υπάλληλοι παραμερίζονται, που ενοχλητικοί – λόγω θάρρους έκφρασης άποψης – καθηλώνονται ή «ημέτεροι» εκτοξεύονται, αποτελώντας τον κλειστό κύκλο που μαζί με την πολιτική ηγεσία παίρνουν τις αποφάσεις.

·         Πέρα από τα άλλα, και μέσα σε ένα καθεστώς διοικητικής αλλά και επιστημονικής άγνοιας, η Υπηρεσία βλέπει την αποτελεσματικότητά της να εξαντλείται στην παραβίαση του ωραρίου, στο μέτρημα των λεπτών καθυστέρησης απασχολώντας προς τούτο ένα σεβαστό αριθμό υπαλλήλων της Διοίκησης. Αγνοούν οι έξαρχοι της ιεραρχίας πως το (προφανώς) παράτυπο της μη τήρησης του ωραρίου δεν θεραπεύεται με την αστυνόμευση και δεν είναι αυτό που η εξάλειψή του θα συμβάλει στην καλύτερη λειτουργία της  Υπηρεσίας. Σε εποχές που η ΓΓΑ παρήγαγε λαμπρό έργο, οι Διευθυντές δεν ασχολούνταν με το να ψάχνουν τους υπαλλήλους αλλά να ελέγχουν το έργο που τους ανάθεταν.

Η πάρα πάνω κατάσταση όπως περιγράφηκε, και όσο και αν ενοχλεί κάποιους που δημοσιοποιείται, είναι αυτά που καθημερινά συζητιούνται και αναστατώνουν το σύνολο των εργαζόμενων. Ανασφάλεια και αγανάκτηση συνέχει τους πάντες και αν αυτή δεν έχει εκδηλωθεί είναι επειδή οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν κινητοποιηθεί. Ο Σύλλογος σιωπά και η ενασχόλησή του εντοπίζεται σε άλλα ζητήματα (κατασκηνώσεις, δικαστήρια, κάρτες κλπ). Σοβαρά  μεν ζητήματα, που ωστόσο δεν αναδεικνύουν τον πολιτικό ρόλο του Συλλόγου, που πρώτιστα οφείλει να αποτελεί την ασπίδα καταγγελίας, προστασίας και οργάνωσης της οργής των εργαζομένων.

Γνωρίζοντας αυτή την κατάσταση, αλλά και προβλέποντάς την, αρνηθήκαμε να συμμετάσχουμε σε οποιαδήποτε θέση ευθύνης στο προεδρείο του Συλλόγου, έχοντας ακόμα την υπομονή να συμμετέχουμε στις ανούσιες και ανοργάνωτες συνεδριάσεις του ΔΣ.

Εκτιμάμε ότι πλέον, ως εργαζόμενοι, έχουμε την εμπειρία να ψηλαφίσουμε σφάλματα του παρελθόντος και να αντιληφθούμε ότι κάποιοι υπήρξαν και υπάρχουν ανεξέλεγκτοι, όσο εμείς ασχοληθήκαμε στη διάσπασή μας σε μόνιμου και ΙΔΑΧ, σε 170 και 252, σε ΔΕ και ΠΕ.