Οταν έχεις αποφασίσει από τα πριν ποιό θα είναι το συμπέρασμά σου
μπορείς να βρεις χίλιους τρόπους για να καταλήξεις σε αυτό. Στα
διαπλεκόμενα μίντια, αυτά που χρωστούν της Μιχαλούς κι αν ήταν
οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση δεν θα χρηματοδοτούνταν από τις τράπεζες
ούτε με σφαίρες, έχουν επιδοθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα στην πιο
άγρια μορφή προπαγάνδας σε βάρος τού ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και για τα δικά τους
στάνταρ που νομίζαμε πως είχαν κορυφωθεί με την ταύτιση της αξιωματικής
αντιπολίτευσης με την επιστροφή στη δραχμή, με τον Βελζεβούλ και κάθε
είδους Αρμαγεδδώνα. Το ότι, βεβαίως, η Αριστερά καλπάζει προς την
αυτοδυναμία δεν είναι καθόλου τυχαίο πως συμπίπτει χρονικώς με την
ανελέητη ισοπέδωσή της και τη σύνδεσή της άλλοτε με την πλουτοκρατία κι
άλλοτε με την τρομοκρατία. Μόνο που είναι κωμικοτραγικό οι ίδιες πένες
που χρυσοπληρώνονται από την ελίτ για να προασπίζουν τα συμφέροντά της
να ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα για την εργατική τάξη, και τις
καθαρίστριες ανάμεσά της. Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως ο Αλέξης Τσίπρας
δεν είναι πλέον παρά ενεργούμενο του κατεστημένου και πολέμιος των
προλετάριων, με ποιό ηθικό πλεονέκτημα τον μέμφονται αυτοί που έχουν
στρογγυλοκαθίσει εδώ και δεκαετίες στην θέση τού υμνητή-απολογητή τού
συστήματος;...Η Ρένα Δούρου κατηγορείται από το "Πρώτο Θέμα", τη γνωστή και μη εξαιρετέα ρυπαροφυλλάδα με τα πρωτοσέλιδα του Χρ. Ζαχόπουλου και του Παύλου Φύσσα, πως πρόδωσε τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. Είχε υποσχεθεί η περιφερειάρχης Αττικής πως θα τις προσλάμβανε στην περιφέρεια; Οχι. Εχουν ζητήσει οι ίδιες οι καθαρίστριες να προσληφθούν στην περιφέρεια; Οχι. Δήλωσε την Τρίτη η Ρένα Δούρου πως θα επανεξετάσει τη σύμβαση του προκατόχου της κι αγαπημένου παιδιού των διαπλεκόμενων, του γνωστού κι από το σκάνδαλο της άρσης βαρών Γ. Σγουρού, με ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού; Ναι. Κι όμως, ο ιδιοκτήτης τής επίμαχης κωλοφυλλάδας Θ. Αναστασιάδης, ο οποίος αν και δεν έχει καταφέρει ακόμα να δικαιολογήσει κάτι "εκατομμυριάκια" ευρώ εξακολουθεί να κυκλοφορεί ανενόχλητος ανάμεσα σε Ελλάδα κι Ελβετία, έχει την αλαζονεία να μιλά για υποκρισία τής περιφερειάρχη, η οποία έχει το "θράσος" να μην επιθυμεί τη δημιουργία πελατειακών σχέσεων στην περιοχή ευθύνης της. Αντί οι φαύλοι να σωπαίνουν, μήπως και λησμονήσουμε την παρουσία τους και γλιτώσουν τις καταδίκες που τους περιμένουν στην περίπτωση που η Δικαιοσύνη σταθεί επιτέλους στο ύψος τής αποστολής της, συνεχίζουν να κουνούν το δάχτυλο μέσα από τις κατακίτρινες σελίδες τους...
Οι 180 βουλευτές για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δεν βρίσκονται, οι εκλογές πλησιάζουν και οι δημοσκοπήσεις, ακόμα και των διαπλεκόμενων, δίνουν μεγάλες διαφορές στο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη στιγμή που στον έρωτα, στον πόλεμο και στην πολιτική όλα επιτρέπονται, είναι λογικό και το σύστημα να χρησιμοποιεί όλο το επικοινωνιακό του οπλοστάσιο για να αποφύγει το αναπόφευκτο. Κι εκεί που αμφιβάλλω για το κατά πόσο η επίσημη Αριστερά θα φανεί αντάξια των ιστορικών περιστάσεων έρχεται αυτό το μένος τής ελίτ, με το οποίο δυστυχώς συμπορεύεται και το ΚΚΕ, που μου γεννά αισιοδοξία για καλύτερες ημέρες. Θα παραμένω αισιόδοξος όσο βλέπω τη σαπισμένη μεταπολίτευση να αντιμετωπίζει το ΣΥΡΙΖΑ όχι με κριτική διάθεση, αλλά με εμπάθεια που κρύβει φόβο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως στην Κουμουνδούρου είναι όλα καλά κι ωραία και για τις όποιες παρασπονδίες φταίνε οι άλλοι. Εχω δει το πρόγραμμα ανακούφισης των πρώτων εκατό ημερών, με το οποίο λίγο πολύ συμφωνώ. Ακόμα περιμένω, όμως, να διαβάσω το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ανάταξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας, το οποίο θα βασίζεται στις αρχές τής κοινωνικής δικαιοσύνης και της σύγκρουσης όχι μόνο με το κεφάλαιο, αλλά και με τις συντεχνίες. Γιατί μια Αριστερά που είναι αντάξια του ονόματός της δεν πρέπει να αντιπαλεύει μόνο τους κεφαλαιοκράτες, αλλά και τους φαύλους συνδικαλιστές από τα πανεπιστήμια μέχρι τις ΔΕΚΟ. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μια νέα Ελλάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου