Βαριά στενάζουν τα βουνάο ήλιος σκοτεινιάζει,
το δόλιο το Μικρό Χωριό
και πάλι ανταριάζει.
Λαμποκοπούν χρυσά σπαθιά,
πέφτουν ντουφέκια ανάρια
ο Άρης κάνει πόλεμο
μ' αντάρτες παλικάρια.
Έλα βρε άπιστε Ιταλέ,
κορόϊδο Μουσολίνι,
να μετρηθούμε οι δυό μαζί,
να δεις το τι θα γίνει.
Δεν έχεις γέρους κι άρρωστους,
γυναίκες για να σφάξεις,
ούτε κορίτσια κι ορφανά,
ούτε χωριά να κάψεις.
Παπάδες για να τυραννάς,
στη μέση στο παζάρι,
έχεις μπροστά σου σήμερα
τ' αντάρτικα του Άρη.
Που γρήγορος σαν τον αητό,
σαν το γοργό τ' αγέρι,
φασίστες έσφαξε πολλούς
με δίκοπο μαχαίρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου