Κεντροαριστεροί στοχασμοί

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Ισχυρή Κεντροαριστερά αναζητούν 59 προσωπικότητες του χώρου με κείμενό τους που δόθηκε στη δημοσιότητα. Και έγινε αμέσως δεκτό εν χορδαίς και οργάνοις όχι μόνο από τον του ΠΑΣΟΚ Βενιζέλο, αλλά και από πολλά Μέσα Ενημέρωσης που θέλουν, ονειρεύονται και επιδιώκουν την ανασύσταση της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης». Με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μάλιστα να αξιοποιεί την ευκαιρία για να δηλώσει ότι οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαρξ εκ της σαρκός του κόμματός του – το χασάπικό του αυτός.

Διαβάζει κανείς το κεντροαριστερό αυτό κάλεσμα και όσο στοχαστικός -εκ του κειμένου η λέξη- κι αν αισθάνεται, προσπαθεί να καταλάβει για ποιο λόγο αναμένουν οι υπογράφοντας ότι θα βρουν απήχηση οι απόψεις τους. Διότι απλούστατα δεν υπάρχει καμιά θέση για τα δύσκολα εκεί, παρά μόνο ένα ευχολόγιο της ανάπτυξης, των μεταρρυθμίσεων, της ανασύστασης του κράτους και άλλα ποιητικότατα, τα οποία μάλλον σε μια ντροπαλή δημαγωγία παραπέμπουν, παρά στα πραγματικά προβλήματα και στις λύσεις που προτείνουν οι πιονέροι αυτοί.

Τα Μνημόνια θα τα βρείτε στο κείμενο ως τελευτώντα τον βίο τους – πάει, ξεμπερδεύουμε μ” αυτά. Στην πολιτική που ασκείται τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζουν λάθη και μετριότητα – προφανώς κατά τα άλλα τα κουτσοκατάφερε. Στην αντιπαράθεση για την επιβολή της άγριας λιτότητας βλέπουν εμφύλιο κλίμα μέσα στο οποίο οι ίδιοι παραμένουν ουδέτεροι – αυτό δα έλειπε να εκτεθούν. Στις αντιπολιτεύσεις πάσης φύσεως καταλογίζουν λαϊκισμό και ακραία δημαγωγική στάση. Και καταδικάζουν «τους δεξιούς και αριστερούς κήρυκες μιας νέας αλλά εξίσου απεχθούς εθνικοφροσύνης που αμφισβητούσε την ελληνικότητα του αντιπάλου».

Όπου η κοινωνική και πολιτική αντιπαράθεση κάνει τζιζ δηλαδή, άλλα λόγια ν” αγαπιόμαστε. Ειρήνη υμίν και νέα εθνική αυτογνωσία. Σε μια ρητορεία διμέτωπου όμως -παλιά μου τέχνη κόσκινο- που μυρίζει εκτός από ναφθαλίνη και υποκρισία δεν λένε όχι. Γιατί η ακροδεξιά πολιτική του Σαμαρά δεν υπάρχει στους υψιπετείς στοχασμούς τους. Όπως δεν υπάρχει και η αγαστή συνεργασία του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο πρωτίστως απευθύνονται, με τη Δεξιά εναντίον της οποίας υποτίθεται ότι ανοίγουν μέτωπο. Διακριτικότατοι, ε;

Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως καμιά διακριτικότητα: Νεοκομμουνιστική-εθνολαϊκιστική Αριστερά – έτσι τον στολίζουν. Δώσ” του κλώτσο να γυρίσει καμιά πενηνταριά χρόνια πίσω δηλαδή. Καταλάβατε; Αν όχι, διαβάστε Φαήλο, αυτός λέει τα ίδια, αλλά με πιο έξυπνες λέξεις…

Πηγή avgi.gr