ΑΔΩΝΙΔΟΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Εγραψε: Pitsirikos 

 

Αγαπητέ πιτσιρίκο, 
λυπάμαι εκ των προτέρων που αυτό για το οποίο θα σου μιλήσω είναι ιδιαιτέρως σιχαμένο, και για έναν άνθρωπο που απορώ αν θα βρεθεί κανείς να πει έστω και μια καλή κουβέντα, όταν θα έρθει αυτή η ώρα που θα μας αφήσει χρόνους. Μιλάω για τον Αδωνι που, όπως ίσως ξέρεις, εχτές μας επισκέφτηκε στο Λονδίνο, μετά από κάλεσμα των φίλων του των οννεδιτών για να μας μιλήσει, και καλά, για την κρίση και το πόσο ωραία τα έχουμε καταφέρει σαν χώρα.

Δεν μας εντυπωσίασε το πόσο αδίστακτος, αλαζόνας, κάφρος, και θρασύς ήταν. Αυτά άλλωστε τα περιμέναμε.

Είναι βέβαια πάντοτε αξιοσημείωτο να παρατηρείς πόσο χαμηλά πέφτει ένας άνθρωπος για μια θέση στην εξουσία, όπως επίσης και το πόσο έχει καταφέρει να μετατρέψει τον εαυτό του στην απόλυτη καρικατούρα, τόσο που μετά από λίγο νομίζεις ότι είναι κάποιου είδους κακό καρτούν, τόσο λίγο ανθρώπινος μοιάζει.

Αφού, λοιπόν έφαγε το γιουχάισμά του, κι αρχισε να γουστάρει (δεν ξέρω αν παίζει κάποιου είδους σεξουαλικής διαστροφής αλλά έμοιαζε πως από ώρα σε ώρα θα την έβγαζε να την παίξει εκεί πάνω στο πόντιουμ, τόσο πολύ γούσταρε), άρχισε τις κλασικές του καφρίλες.

Κωλοτούμπες, ψέμματα, προσωπικές επιθέσεις προς τους παρευρισκόμενους, σαρκασμός, απειλές και ειρωνείες ήταν όπως συνήθως μέσα στο ρεπερτόριο του.

Τα ρατσιστικά προβοκατόρικα σχόλια φυσικά δεν έλειψαν, αφού δεν παρέλειψε να μας ενημερώσει πως οι λαθρομετανάστες μας έχουν φέρει την μαλάρια και, όταν ρωτήθηκε για τους ανθρώπους που πέθαναν στο Φαρμακονήσι, η απάντησή του ήταν ότι «δεν υπάρχουν νοσοκομεία μεσα στη θάλασσα, τι να κάνουμε»(!).

Η στάση του απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση που βιώνουμε σαν χώρα ήταν επίσης ιδιαιτέρως στωική, αφού μας είπε ότι σε κάθε χρεοκοπία χώρας άνθρωποι πεθαίνουν (οπότε πάλι τί να κάνουμε, παλιοζωή).

Γενικά πάντως έκανε μια μεγάλη προσπάθεια να μας πείσει ότι τα πράγματα στην Ελλάδα πάνε καλά, και πως όποιοι το αμφισβητούν είναι ανθέλληνες, που θέλουν το κακό της χώρας, και κομμούνια, και πως θα έπρεπε να ντρεπόμαστε.

Ο ίδιος πάντως είπε ότι δεν ντρέπεται για τίποτα, και είναι πολύ περήφανος για τον εαυτό του.

Δεν παρέλειψε και να μας χλευάσει, λέγοντάς μας να μην μιλάμε, αφού είμαστε εκεί με τα λεφτά του μπαμπά (άραγε κατάλαβε ότι κορόιδευε τους ίδιους τους ανθρώπους που τον κάλεσαν;), κάνοντας μια φιλότιμη προσπάθεια να κρύψει το γεγονός πως στο κοινό ύπηρχαν άνθρωποι εργαζόμενοι που είχαν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν, διδακτορικοί φοιτητές που δουλεύουν ή έχουν υποτροφίες, γιατροί αλλά και Άγγλοι που έιχαν φρικάρει με όλη αυτή τη κατάσταση, και δεν ξέρω αν θα ξαναέρθουν για τουρισμό στην Ελλάδα, αφού ίσως πίστεψαν ότι όλοι οι Έλληνες είναι τρελοί και άξεστοι σαν τους πολιτικούς που ψηφίζουν.

Το αποκορύφωμα της αναλγησίας του φάνηκε όταν κάποια στιγμή πήρε το λόγο η Ζωή Μαυρουδή, δημιουργός του ντοκιμαντέρ Ruins, και εμφανώς συγκινημένη και με δάκρυα στα μάτια του μίλησε για την εμπειρία της με οροθετικές γυναίκες στην φυλακή.

Η αντίδρασή του για μια ακόμα φορά ήταν να την χλευάσει και να της βάλει τις φωνές (τσιρίδες για την ακρίβεια) και όλοι ανακουφιστήκαμε που δεν είμαστε «λαθρομετανάστες» με Aids γιατί παίζει και να μας πλάκωνε στο ξύλο.

Την όλη παρωδία χειροκροτούσαν οι οννεδίτες κάγκουρες που τον είχαν καλέσει (μα τόσο νέοι να είναι τόσο κωλογλείφτες;) και οι οποίοι έχοντας πάρει θάρρος απο το ίνδαλμά τους μας φώναζαν κι αυτοί κομμούνια και να ψοφήσουμε για να ξεβρωμίσει ο τόπος.

Όλα αυτά φαντάζομαι πως δεν θα εντυπωσιάσουν κανένα, μιας και είμαστε πλέον συνηθισμένοι στο δημόσιο παραλλήρημα του Αδωνι και στην σάπια, χυδαία πολιτική που εκπροσωπεί, όμως υπάρχει κάτι που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και μας προβλημάτισε.

Κατα την διάρκεια του εμετού, ο Άδωνις μας επαναλάμβανε, με αλαζονικό ύφος, πως δεν μας φοβάται, και πως η διαφορά του με όλους τους άλλους είναι ακριβώς ότι δεν φοβάται.

Και φυσικά καταλαβαίνουμε ότι με την αστυνομία να τον φυλάει και τους μπράβους του, δεν είχε κάτι να φοβάται, τουλάχιστον από θέμα σωματικής ασφάλειας.

Αλλά αναρωτιόμαστε πιτσιρίκο, εννούσε μόνο αυτό; Ο πιο σιχαμένος και μισητός άνθρωπος μας έλεγε κατάμουτρα ότι δεν φοβάται. Γιατί δεν φοβάται πιτσιρίκο; Εγώ στη θέση του θα φοβόμουν, και πολύ μάλιστα.

(Αγαπητή φίλη, ο Άδωνις Γεωργιάδης φοβάται. Ξέρει πως το τέλος πλησιάζει. Όλη αυτή η ακροδεξιά ομάδα που έχει κάνει κατάληψη στη Νέα Δημοκρατία φοβάται. Και φοβούνται περισσότερο τους νεοδημοκράτες. Από αυτούς θα την βρουν. Γιατί δεν μπορείς να πείσεις τους δεξιούς, εν έτει 2014, πως όποιος δεν είναι δεξιός είναι κομμουνιστής, ούτε να παρουσιάζεις όποιον είναι κομμουνιστής σαν εγκληματία. Δεν θα γυρίσει η Ελλάδα 70 χρόνια πίσω επειδή το θέλει ο Σαμαράς και ο Άδωνις Γεωργιάδης. Η ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά και τα φασισταριά που μάζεψε ο Σαμαράς -Γεωργιάδης, Βορίδης κλπ- είναι κόκκινο πανί για τους δεξιούς δημοκράτες. Το δείχνουν και τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας. Ο Σαμαράς και οι ακροδεξιοί του έχουν τελειώσει. Τον Άδωνι δεν θα τον σώσουν οι εφοπλιστές. Έκανε τη δουλειά τους, δεν τον χρειάζονται πια. Ούτε θα τον σώσουν οι στημένες προσκλήσεις σε ξένα πανεπιστήμια. Αν δεν φοβόταν ο Άδωνις, δεν θα προσπαθούσε να φτιάξει το προφίλ του. Το θέμα είναι πως μιλάμε ακόμα για τον Άδωνι. Λες και είμαστε ουρακοτάγκοι. Να είστε καλά.)