ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Του ΛΕΩΝΙΔΑ ΑΡΤΙΝΟΥ

Με μεγάλη έκπληξη άκουσα την είδηση ότι το ΚΚΕ παραυρέθηκε για πρώτη φορά με αντιπροσωπεία του και χαιρέτησε το πρόσφατο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ. Συγκεκριμένα, το Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ χαιρέτησε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος Χρήστος Κατσώτης (ολόκληρος ο χαιρετισμός παρακάτω).

Η έκπληξη, φυσικά, δεν αφορούσε απλώς αυτή καθ’ εαυτή την κίνηση του ΚΚΕ να χαιρετίσει το κρίσιμο για την πορεία ακόμα και την ύπαρξη της ΔΗΜΑΡ, Συνέδριό της. Η έκπληξη αφορούσε κυρίως το γεγονός ότι το ΚΚΕ έδωσε το «παρών» στο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ, την ίδια ώρα που δεν θέλει να έχει καμιά, έστω τυπική, σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και απουσίασε επιδεικτικά, σχεδόν, περιφρονητικά από το Συνέδριό του.

Εξίσου εντυπωσιακό είναι ότι το ΚΚΕ στο χαιρετισμό του από το βήμα του Συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ δεν άφησε κανένα υπαινιγμό κατά της τελευταίας, ενώ αξιοποίησε την ευκαιρία για να εξαπολύσει ονομαστικά επίθεση στο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ερώτημα είναι αυθόρμητο.

Γιατί το ΚΚΕ ακολουθεί δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Αισθάνεται το ΚΚΕ πιο συγγενικά ή λιγότερο εχθρικά, προς τη ΔΗΜΑΡ από τον ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί αυτή η εμπάθεια απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν επιδεικνύεται ούτε σε μνημονιακά αστικά κόμματα όπως η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ;

Η στάση του ΚΚΕ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία λογική, όσες αντιθέσεις και αν έχει με τον τελευταίο, όσο και αν θεωρεί με τη δική του αντίληψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον κύριο «αντίπαλό» του ή τον κύριο «εχθρό» του λαϊκού κινήματος!

Η στάση αυτή δεν εξηγείται, ακόμα, ούτε με την εκτός κάθε πολιτικής οπτικής αντίληψη ότι στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στελέχη που διαγράφησαν ή αποχώρησαν από το ΚΚΕ και επιχείρησαν, τάχα, να «διαλύσουν» το τελευταίο. Γιατί και στη ΔΗΜΑΡ το μεγαλύτερο μέρος των στελεχών της προέρχεται μάλλον από το ΚΚΕ, θήτευσε στο ΚΚΕ εσωτ., ενώ και ορισμένα σημερινά στελέχη της ΔΗΜΑΡ, αποχώρησαν από το ΚΚΕ στην πρόσφατη μεγάλη διάσπασή του.

Αν καυτηριάζω αυτές τις περίεργες επιλογές του ΚΚΕ δεν το κάνω για να «στριμώξω» αυτό το κόμμα. Ούτε, βεβαίως, για να υπερασπίσω τον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο έχω πολλές διαφορές.

Η κριτική μου στις αλλοπρόσαλλες αυτές πρακτικές του ΚΚΕ (και αναφέρομαι στην ηγεσία του) γίνεται με πόνο. Διότι αυτές οι επιλογές δεν κάνουν κακό μόνο στο ΚΚΕ. Κάνουν ζημιά σε όλο το κομμουνιστικό-αριστερό κίνημα της χώρας μας και κυρίως είναι πολύ επιζήμιες για τον τόπο και το λαό σε αυτές τις κρίσιμες ώρες.

Αυτές τις στιγμές, ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς εκείνα που πρώτα απ’ όλα χρειάζονται είναι μια νέα μεταξύ τους σχέση κοινής δράσης, στοιχειώδους αλληλεγγύης και κυρίως συμπόρευσης αν όχι και συμπαράταξης, πέρα από διαφορές και παρά τις διαφορές και τις όποιες αντιπαραθέσεις.

Εκτός και αν κάνω, μακάρι, λάθος! Εκτός και αν η παρουσία του εξαιρετικού συντρόφου Χρήστου Κατσώτη στο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ είναι ένα πρώτο βήμα για να λιώσουν οι πάγοι. Βήμα, το οποίο θα ακολουθήσουν και άλλα, ώστε να δούμε εκπρόσωπο του ΚΚΕ στο επόμενο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.

Μακάρι…

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΡΤΙΝΟΣ