ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ

ΤΟ 2014 ΚΡΙΣΙΜΟ ΟΡΟΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ
Του ΑΝΤΩΝΗ ΓΙΑΝΝΙΩΤΗ

Τέσσερα χρόνια μνημονιακής λεηλασίας και έξι χρόνια βαθιάς ύφεσης είναι πρωτοφανώς και εξαιρετικά πολλά για να έχουν συνέχεια.

Αν το 2014 δεν μπορέσει να γίνει χρονιά γνήσιας προοδευτικής ανατροπής τότε στη χώρα μπορεί να εδραιωθεί επ’ αόριστον ένας βαθύς και αορίστου χρόνου συντηρητικός χειμώνας παρακμής και πτώσης.

Βέβαια, η προοδευτική ανατροπή σε μια μικρή χώρα, εντός μιας αντιδραστικής ευρωζώνης όπου εφαρμόζονται σκληρές νεοφιλελεύθερες συνταγές λιτότητας και μέσα σε ένα δυσμενή διεθνή συσχετισμό δυνάμεων δεν αποτελεί καθόλου εύκολη υπόθεση.

Αντίθετα, οι δυσκολίες παρ’ ότι δεν είναι αξεπέραστες, είναι μεγάλες και το προοδευτικό ελληνικό εγχείρημα θα είναι αρκετά σύνθετο, ιδιαίτερα πρωτότυπο και θα απαιτήσει εξαιρετικές ικανότητες και μεγάλη και επίμονη λαϊκή αγωνιστική στήριξη.

Η ελληνική Αριστερά δεν έχει άλλα περιθώρια παρά να πρωτοπορήσει μέσα στο 2014, για να έλθει σε πέρας η υπόθεση της προοδευτικής ανατροπής στην Ελλάδα, αλλιώς κινδυνεύει και η ίδια να χάσει την αξιοπιστία της και να συμπαρασυρθεί στο γενικό αίσθημα ότι «τίποτα δεν γίνεται».

Ο χρόνος για τον τόπο και για την Αριστερά είναι ελάχιστος, προκειμένου να πραγματοποιηθεί και να επιτύχει ένα πρωτόγνωρο ιστορικό πείραμα, περιφερειακής, πανευρωπαϊκής και διεθνούς σημασίας, που ίσως αλλάξει δραματικά και πολύ ευρύτερα την πορεία των πραγμάτων.

Για να μπορέσει η ελληνική Αριστερά να ανταποκριθεί σε αυτήν την κρίσιμη ιστορική ευθύνη πρέπει η ίδια να προχωρήσει σε αλλαγές πολύ γρήγορα και πολύ αποτελεσματικά.

Η ανατροπή στην Ελλάδα απαιτεί ανατροπές και στην Αριστερά και σε όλες τις δυνάμεις της.

Το ΚΚΕ χρειάζεται να ξαναανακαλύψει τις πιο μεγάλες και επικές στιγμές της ιστορικής του διαδρομής και να εγκαταλείψει το σεχταρισμό και το «κρύψιμο» πίσω από την διεκδίκηση της «προλεταριακής επανάστασης εδώ και τώρα» ή τίποτα. Όπως πρέπει να εγκαταλείψει μια τακτική που χάνει τον κύριο στόχο και δυνητικούς συμμάχους, βλέποντας στις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς τον κύριο αντίπαλο για προοδευτικές ανατροπές.

Στην ίδια κατεύθυνση, αν και με διαφορετικούς ή και πολύ διαφορετικούς όρους, οφείλουν να κινηθούν και όλες οι άλλες μικρότερες δυνάμεις της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας και πρώτα απ’ όλα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει από τα πράγματα την κεντρική ευθύνη συμβολής στο ελληνικό ιστορικών διαστάσεων εγχείρημα της προοδευτικής ανατροπής.

Αυτήν την ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αδιαμφισβήτητη πρώτη πολιτική δύναμη της χώρας με ανοδική εκλογική δυναμική, πρέπει να βρει τη δύναμη να προχωρήσει σε ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης της πολιτικής, των προγραμματικών του επιλογών και της κινηματικής του δράσης με βαθύτατα ταξικούς, εργατικούς, λαϊκούς, κοινωνικούς όρους.

Μια δεύτερη ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ θα προσδώσει μια νέα λαϊκή αξιοπιστία και νέα δυναμική, ενώ θα προσφέρει το έδαφος για ευρύτερες συγκλίσεις στη λογική ενός μεγάλου μετώπου της Αριστεράς και της αναζωογόνησης ενός μεγάλου επίμονου ενωτικού εργατικού - λαϊκού κινήματος, ικανών να διασφαλίσουν μια νικηφόρα ανατροπή.

Η Αριστερά πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει μπροστά της μια ιστορική ευκαιρία και δυνατότητα χωρίς προηγούμενο, για να προσφέρει στον τόπο και να θέσει σε εφαρμογή πολιτικές στη βάση των μεγάλων ιδανικών και των αξιών της.

Αυτή η ιστορική, όμως, ευκαιρία δεν θα βρίσκεται μπροστά στην Αριστερά επί πολύ χρόνο ούτε οι συνθήκες θα είναι εσαεί ευνοϊκές.

Αν η ιστορική στιγμή δεν αξιοποιηθεί τώρα και τολμηρά σε όφελος του ελληνικού λαού αύριο όχι μόνο μπορεί να είναι πολύ αργά αλλά και είναι πολύ τραγικά και επικίνδυνα.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΙΑΝΝΙΩΤΗΣ