«ΛΟΥΚΕΤΟ» ΣΕ 23 ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ. ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ "ΣΦΑΓΕΙΟ" ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
ΡΙΖΙΚΗ Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης του σχεδίου νόμου υπήρξαν έντονες αντιδράσεις κυρίως για τις καταργήσεις-συγχωνεύσεις φορέων αλλά και για το νέο τρόπο αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων. Σύμφωνα με το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καταργούνται 23 φορείς που «δεν κρίνονται πια απαραίτητοι και παράλληλα απομακρύνεται μέρος του προσωπικού τους».
 

ΟΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ ΦΟΡΕΩΝ

 

Στους φορείς που καταργούνται περιλαμβάνονται:

• Το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ)
• Το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ)
• Η Ενοποίηση Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας ΑΕ,
• Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ)
• Δύο ινστιτούτα του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ινστιτούτο Συνταγματικών Ερευνών και Ερευνητικό Ινστιτούτο Δικονομικών Μελετών)
• Οι οργανισμοί Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προστασίας Περιβάλλοντος της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης
• Ο Οργανισμός Κωπαΐδας

Οι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) υπάλληλοι των ΝΠΙΔ που καταργούνται οδηγούνται σε υποχρεωτική αποχώρηση (απόλυση), ενώ οι υπάλληλοι των ΝΠΔΔ εντάσσονται στο πρόγραμμα της κινητικότητας (τίθενται σε καθεστώς διαθεσιμότητας για μετάταξη - τοποθέτηση σε νέα θέση).

Πάντως, με ενδιαφέρον αναμένονται οι εξελίξεις στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου, καθώς πέρα από τις αντιδράσεις συνδικαλιστών και εργαζομένων, υπάρχει προβληματισμός στο ΠΑΣΟΚ για την κατάργηση του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού (ΕΙΕΑΔ).

Σύμφωνα με το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, η αναδιοργάνωση των κρατικών δομών συνολικά συνιστά στρατηγική προτεραιότητα για την κυβέρνηση. Στόχος του υπουργείου είναι «η αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη λειτουργία δημόσιων οργανισμών και φορέων, με όσο το δυνατόν μικρότερο δημοσιονομικό κόστος. Το κράτος οφείλει πλέον να ιεραρχήσει τις επιχειρησιακές του προτεραιότητες και να συγκεντρώσει και να αναδιατάξει τις δυνάμεις του, ώστε να καταστεί πιο λειτουργικό και αποτελεσματικό».

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ «ΣΦΑΓΕΙΟ»

Από την άλλη, «καυτό» είναι το ζήτημα της αξιολόγησης του προσωπικού, καθώς ορίζονται ανώτατα ποσοστά υπαλλήλων που είναι δυνατόν να αξιολογούνται στην κλίμακα βαθμών (με τους βαθμούς 9 ως 10 αξιολογείται ποσοστό έως και 25% των υπαλλήλων, με τους βαθμούς 7 ως 8 αξιολογείται ποσοστό έως και 60% των υπαλλήλων και με τους βαθμούς 1 ως 6 αξιολογείται ποσοστό έως και 15% των υπαλλήλων).

Ήδη, από το ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά την Αριστερά έχει εκφραστεί ριζική αντίθεση τόσο στα «λουκέτα» όσο και στην αξιολόγηση αφού δρομολογούνται αλλαγές που οδηγούν σε ανορθολογικές επιλογές ως προς την αξιολόγηση, ενταγμένες στη λογική των απολύσεων. Επίσης, έχουν διατυπωθεί από στελέχη της διοίκησης και συνδικαλιστικούς φορείς αρνητικές κρίσεις περί διαμόρφωσης ενός πλαισίου ανταγωνισμού μεταξύ των υπαλλήλων, που από τους πολέμιους των αλλαγών, χαρακτηρίζονται σαν ιδιότυπος «κανιβαλισμός».

Έχει τεθεί πολλάκις το ερώτημα πώς εκ προοιμίου μπορεί να ξέρει κανείς ότι μόνο το 25% των υπαλλήλων σε ένα τμήμα μπορεί να πάρει βαθμό 9 ως 10 ή το 15% αξίζει βαθμολογία 1 ως 6.

Πάντως, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης επισημαίνει ότι «διαχρονικά, σχεδόν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι βαθμολογούνται με 9 και 10. Η σημασία και η φιλοσοφία της αξιολόγησης ακυρώνεται στην πράξη, ενώ θα έπρεπε να αποτελεί κίνητρο για τον αξιολογούμενο και εργαλείο βελτίωσης της αποδοτικότητας του ίδιου και του φορέα όπου υπηρετεί».
Και υπογραμμίζει: «Το σχέδιο νόμου εισάγει την ποσόστωση - τη συγκριτική δηλαδή αξιολόγηση στον προσδιορισμό των ανώτατων ποσοστών των δημοσίων υπαλλήλων ανά κλίμακα βαθμολογίας. Σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι να αποδοθεί η βαρύνουσα σημασία που θα πρέπει να έχει κάθε σύστημα αξιολόγησης και να αρθούν οι στρεβλώσεις και η σημερινή απαξίωση».