"Δεν
ήμουν ποτέ φαλλοκράτης. Εσύ ήσουν. Εγώ ακόμα και τότε ήμουν γάτουλο,
στο τρίψιμο, στο σούξου μούξου! Πέσε, πέσε, πέσε, στο τέλος πήδαγες!
Ποτέ δεν ήμουν ο macho τύπος". Δεν είναι «Τα Καμάκια»
του Όμηρου Ευστρατιάδη, εκεί όπου ο Στάθης Ψάλτης διαγκωνιζόταν με τον
Κώστα Καρρά για τις ευεπίφορες τουρίστριες. Είναι το «Πρωινό mou» του
σοβαρού Μega, είναι οι δύο μεγάλοι Πέτροιτου δημόσιου βίου,
ο Κωστόπουλος και ο Τατσόπουλος, που ανταλλάσουν δημοσίως
τις γκομενικές τους εμπειρίες. Υπάρχει κι άλλος διάσημος Πέτρος, ο
μακαρίτης πελεκάνος της Μυκόνου, τον διαχωρίζω όμως από τους άλλους δύο,
για να μην μου κάνουν οι φτερωτοί συγγενείς του αγωγή για προσβολή
μνήμης τεθνεώτος.
Ρε τι ακούνε πρωινιάτικα οι συνταξιούχοι, οι νοικοκυρές, οι άνεργοι. Ο
ένας έχει πηδήξει τη μισή Αθήνα, επειδή ήτανε άντρακλας, ο άλλος έχει
πηδήξει ωσαύτως τη μισή Αθήνα -ελπίζω όχι την ίδια μισή- επειδή ήτανε
γατούλης και του καθόντουσαν οι σκορδόπιστες, για να μην τρίβεται πάνω
τους και τους γεμίζει τρίχες. Ο Κωστόπουλος, ως ΠΑΣΟΚος, δεν αποκλείεται
να έκανε και προβολή του έργου του στην επαρχία, οπότε τον έφαγε τον
Τατσόπουλο στη στροφή του Μαλιακού.
Κωστόπουλος-Τατσόπουλος, οι δύο όψεις του ίδιου φαλλοκρατισμού. Ο
ένας ντεκλαρέ και τσαμπουκαλεμένος, ο άλλος μουλωχτός και ύπουλος,
χειρότερος από τον πρώτο, που έκανε μπαμ από μίλια μακριά και σου έδινε
την ευκαιρία να το βάλεις στα πόδια. Κωστόπουλος, ο μέγας γκομενολόγος, ο
δόκτωρ Πέτρος, που μετά από άοκνες έρευνες ανακάλυψε ότι οι γυναίκες
είναι σαν τα γραμματόσημα, όσο περισσότερο τα φτύνεις, τόσο περισσότερο
κολλάνε. Μισογυνισμός με διδακτορικό, που του δίνει ψωμάκι και τώρα στα
γεράματα, μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε και πήγαινέ την
στο Μega.
Εντάξει ο Κωστόπουλος. Ο άλλος όμως; Ο συγγραφέας, ο διανοούμενος, ο πολιτικός, που κατάντησε να περιφέρεται στα πρωινάδικα, ζητιανεύοντας λίγα ψίχουλα δημοσιότητας; Μοιάζει με εφιάλτη κι όμως είναι πραγματικότητα: Μέχρι πριν από λίγες ημέρες ο Τατσόπουλος ήταν βουλευτής της Αριστεράς και μην αρχίσω να λέω ονόματα σημαντικών ανδρών και γυναικών που είχαν κάποτε το ίδιο αξίωμα, γιατί θα βγουν οι νεκροί από τους τάφους και θα με κοπανάνε με τα λιβανιστήρια.
Εντάξει ο Κωστόπουλος. Ο άλλος όμως; Ο συγγραφέας, ο διανοούμενος, ο πολιτικός, που κατάντησε να περιφέρεται στα πρωινάδικα, ζητιανεύοντας λίγα ψίχουλα δημοσιότητας; Μοιάζει με εφιάλτη κι όμως είναι πραγματικότητα: Μέχρι πριν από λίγες ημέρες ο Τατσόπουλος ήταν βουλευτής της Αριστεράς και μην αρχίσω να λέω ονόματα σημαντικών ανδρών και γυναικών που είχαν κάποτε το ίδιο αξίωμα, γιατί θα βγουν οι νεκροί από τους τάφους και θα με κοπανάνε με τα λιβανιστήρια.
Ο Τατσόπουλος έφυγε για τον φυσικό του χώρο, για την Κεντροαριστερά
της Σώτης και του Μπίστη, το όνειδος όμως έμεινε ξοπίσω του. Όπως έμεινε
και το παλαιότερο όνειδος του Ψαριανού, το πρώτο πάθημα που δεν έγινε
μάθημα. Αυτοί ήταν μόνο δύο και ανέβηκαν στο καΐκι στις αθώες εποχές,
τότε που αρμένιζε στο πέλαγο με πέντε κόμβους. Τώρα που το καΐκι έγινε
καράβι και πλέει με χίλια προς την εξουσία, θα γεμίσει η θάλασσα με
ψαριανούς και τατσόπουλους, προσέξτε μόνο μην τους περάσετε για
γατούληδες και τους πάρετε μαζί σας.
Προσέξτε κυρίως το τρίψιμο και το σούξου-μούξου.
Προσέξτε κυρίως το τρίψιμο και το σούξου-μούξου.
Πηγή: avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου