(UN)SUCCESS STORY- ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ*

Δύο χρήσιμα στοιχεία προέκυψαν από την πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών .Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε στις 28/5 από τον πρύτανη, Θ. Πελεγρίνη η προσπάθεια εικονικής δημιουργίας «success story» , μάλλον εξελίσσεται στη μεγαλύτερη επιθεωρησιακή επιτυχία του καλοκαιριού.

Αντί για ταινία Bollywood, splatter b-movie. Την εικόνα τρόμου, όπως τη χαρακτήρισε ο εκπρόσωπος της εταιρείας Opinion Poll Ζ. Ζούπης, που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία και στην αγορά εργασίας επιβεβαιώνει απόλυτα το 60,33% των ερωτηθέντων που απάντησε καταφατικά στο ερώτημα : Φοβάστε ότι το επόμενο χρονικό διάστημα μπορεί να μην έχετε δουλειά .

Ενδεικτικό  είναι ότι ένα 36,54% αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση: Ποια είναι η επαγγελματική σας κατάσταση , με το 18,94% να απαντά ότι βρίσκεται σε αναζήτηση εργασίας, το 6,98% να δηλώνει ότι εργάζεται ευκαιριακά και  μόλις ένα 29,90% να απαντά ότι έχει μόνιμη απασχόληση.

Υπολογίζεται  ότι πάνω από τους μισούς εργαζόμενους βρίσκονται πλέον σε καθεστώς «ευέλικτης» ή μαύρης εργασίας. Η μαύρη εργασία, σε συνδυασμό με την απόλυτη «ευελιξία»,  εξελίσσεται στη δεύτερη μεγάλη πληγή στο σώμα της εργατικής τάξης, δίπλα στην ανεργία. Από την εποχή που έγραφε «Το Κεφάλαιο» ο Μαρξ είχε εντοπίσει αυτή την τάση του κεφαλαίου:

«… να γεμίζει πιο πυκνά τους πόρους του χρόνου εργασίας, δηλαδή να συμπυκνώνει την εργασία σε βαθμό που μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα στα πλαίσια της συντομευμένης εργάσιμης ημέρας. Αυτή η συμπίεση μιας μεγαλύτερης μάζας εργασίας σε μια δοσμένη χρονική περίοδο υπολογίζεται σαν μεγαλύτερη ποσότητα εργασίας, δηλαδή αυτό που είναι».

Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τ. 1, σ. 425

Στόχος όλων των «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων είναι να μπορεί το κεφάλαιο να απομυζά από τον εργαζόμενο μεγαλύτερη ποσότητα εργασίας στον χρόνο που τον απασχολεί. Σε συνδυασμό και με την μείωση των μισθών, έχουμε χαμηλότερη απασχόληση (άρα ψηλότερη ανεργία), βύθιση των εργαζομένων σε μεγαλύτερη φτώχεια και αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ακόμη και σε συνθήκες κρίσης. Η τιμή της εργατικής δύναμης (το μεροκάματο ή ο μισθός) συνεχώς μειώνεται.

Το success story της συγκυβέρνησης μεταφράζεται σε Eldora do στην αργκό  της Εκάλης και σε Armageddon στη λαϊκή συνείδηση.

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι φαίνεται  ο ευρωσκεπτικισμός να έχει ριζώσει για τα καλά στη χώρα μας.  Την ημέρα της  επετείου  της 28ης Μαΐου 1979 (όταν υπογράφηκε  στην Αθήνα η Συνθήκη Ένταξης) οι  ιθαγενείς αντί να πανηγυρίζουν στους δρόμους(ανά διακόσιοι βέβαια), απέδειξαν το μέγεθος της «αχαριστίας» τους : το 85,39% των ερωτηθέντων (στην ίδια έρευνα) κρίνει αρνητικά ή μάλλον αρνητικά την πολιτική που ακολουθεί η Ε.Ε. αυτή την περίοδο, εύρημα που προκάλεσε (αμήχανη και δυσάρεστη)έκπληξη. Το παζλ της απαισιοδοξίας και της αμφιβολίας για την πορεία της Ε.Ε. συμπληρώνεται με ένα σημαντικό 70,76% που θεωρεί ότι η Ε.Ε. δεν θα ξεπεράσει τα σημερινά προβλήματα μέσα στο 2014 και το 2015 . Εάν το συνδυάσουμε αυτό με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις (16/5 Public Issue) που  παρουσιάζουν τη  «θετική» άποψη των ερωτηθέντων για το ευρώ να συνεχίζει την πτώση της από το υψηλό του Φεβρουαρίου (70%),  στο 53%, ενώ αντίθετα να αυξάνεται  σταθερά η αυξανόμενη «αρνητική» στάση, που πλέον διαμορφώνεται στο 43%.

(Για την Ε.Ε. η ίδια δημοσκόπηση «έδινε» «αρνητική» γνώμη, στο 55%, ενώ η «θετική» άποψη,  άγγιζε  το 42%.)

Είτε 85,39% είτε 55% αρνητικές κρίσεις για τη Ε.Ε. , είτε 43% κατά του Ευρώ, οι δύο βασικοί «πυλώνες» της κυβερνητικής πολιτικής (success story και ευρωπαϊσμός) τρίζουν σοβαρά κάτω από το βάρος της πραγματικής οικονομίας (ακόμη και τα «αισιόδοξα»  σενάρια του ΟΑΣΑ δείχνουν βάθεμα της ύφεσης). Είτε η αριστερά θα φροντίσει τις ρωγμές αυτές να της αξιοποιήσει στην κατεύθυνση της ανατροπής , μετατρέποντας τους «πυλώνες» σε «πήλινα πόδια», είτε θα αποσυρθεί στους αδιέξοδους χώρους  (της υπεύθυνης στάσης ή της ιδεολογικής καθαρότητας).

*Ο Ζαφείρης Ανδρέας είναι μέλος της γραμματείας των ΣΥΝΕΚ