ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΦΡΟΥΤΑ...

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Να 'τος, να 'τος ο πρωθυπουργός λοιπόν. Ύπουλο, υπόγειο, όλο διαρροές το όχι του στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο -αλλά το διέπραξε χωρίς να παίξει το μάτι του. Ρώτησε βέβαια και τον Χρύσανθο, τον Μπαλτάκο και δυο-τρία άλλα μπουμπούκια της αυλής του και ξαπέστειλε τελικώς από το Μαξίμου την τελευταία διαρροή: Το νομοσχέδιο του Ρουπακιώτη δεν πρόκειται να δει άσπρη μέρα, επειδή η υπάρχουσα νομοθεσία είναι επαρκής. Αλλά και επειδή δεν θέλει ιδιώνυμα. Ποιος; Ο Σαμαράς, που όλη του η πολιτική είναι ένα απέραντο ιδιώνυμο!

Δεν πα να λέει η Διεθνής Αμνηστία ότι πολλαπλασιάζονται τα ρατσιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα. Δεν πα να διασύρεται η χώρα εξαιτίας της Κλαν με τα μαύρα. Δεν πα να έχει γίνει η ρατσιστική βία καθημερινό φαινόμενο και να διεκδικεί ο Σαμαράς τον τίτλο πρωθυπουργός του ρατσισμού. Καρφάκι δεν του καίγεται -του καλαρέσει κιόλας. Κι έτσι το νομοσχέδιο που θα έδινε ένα σήμα ότι η ελληνική κυβέρνηση κάνει μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το Κύμα στραγγαλίζεται στην κούνια του. Σαμαρική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα.

Στέλνει έτσι ένα σήμα αίματος ο Σαμαράς προς τους μελανοχίτωνες: Μπορείτε να συνεχίσετε το έργο σας στους δρόμους, κι εμείς θα συνεχίσουμε την πάρλα μας για τα δύο άκρα. Στέλνει ένα σήμα και προς τη δικαιοσύνη και την αστυνομία: Ύπνον ελαφρύ και μη διανοηθείτε να ξυπνήσετε. Στέλνει τέλος ένα σήμα προς τους απανταχού ακροδεξιούς, που τράβηξαν τα κουμπούρια μόλις πληροφορήθηκαν τα του νομοσχεδίου: Εγώ είμαι ο άνθρωπός σας στην παράταξη, στην κυβέρνηση και στο Μαξίμου.

Στέλνει φυσικά και ένα σήμα στον Βενιζέλο και στον Κουβέλη, οι οποίοι φαντασιώνονται ότι είναι οι φωτισμένοι συνέταιροι ενός μισοσκότεινου πρωθυπουργού και έχουν επενδύσει τόση ανθρωπιστική ρητορεία, τόσο προοδευτικό πάθος και τόση δημοκρατική ευαισθησία στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Και το σήμα αυτό δεν αφήνει περιθώρια για παρεξηγήσεις: Κύριοι περιοριστείτε στη λάντζα της κυβερνητικής κουζίνας και του μνημονίου κι αφήστε το κουμάντο του σπιτιού σε μένα. Αγενές, περιφρονητικό, ίσως και λίγο ρατσιστικό, αλλά σαφέστατο.

Στέλνει όμως με όλα αυτά και χωρίς να το θέλει ένα σήμα και προς όλους μας: Να τον ξεφορτωθούμε εγκαίρως γιατί αλλιώς θα δούμε πολλά παράξενα φρούτα να κρέμονται στα δέντρα -και δεν θα είναι μόνο μετανάστες...

*Δημοσιεύθηκε στην «Αυγή» την Παρασκευή 24 Μαΐου 2013.