Το
τι γέλιο έχω ρίξει από την ώρα που ο Φώτης Κουβέλης άφησε μόνους τους
τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο δεν περιγράφεται. Ειδικά, όταν ακούω τις
πομπώδεις αναλύσεις για τον ανασχηματισμό και την κυβέρνηση που θα
εξαντλήσει την τετραετία, πνίγομαι από τα γέλια.
Πολύ γέλιο έριξα και με κάτι τυπάκια που είχαν πιστέψει στην ΔΗΜΑΡ -και είχαν κτίσει εκεί την φωλίτσα τους, γοητευμένα από το υπεύθυνο μουστάκι του Κουβέλη-, και τώρα αισθάνονται προδομένα που χάθηκε το όνειρο της Κεντροαριστεράς.
Πολύ γέλιο έριξα και με κάτι τυπάκια που είχαν πιστέψει στην ΔΗΜΑΡ -και είχαν κτίσει εκεί την φωλίτσα τους, γοητευμένα από το υπεύθυνο μουστάκι του Κουβέλη-, και τώρα αισθάνονται προδομένα που χάθηκε το όνειρο της Κεντροαριστεράς.
Είναι απίστευτες οι μαλακίες που λένε οι άνθρωποι. Να έχεις καταπιεί
σαν ζώον τη συμμετοχή του κόμματός σου σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον
ακροδεξιό Σαμαρά και να πιστεύεις πως όλα χάθηκαν επειδή το κόμμα σου
αποχώρησε από την κυβέρνηση.
Εν τω μεταξύ, όλοι έχουν κολλήσει στον Κουβέλη. Τον Σαμαρά που
προσπάθησε να κάνει ηρωική έξοδο για να μην του σκάσει η βόμβα στα χέρια
και πήγε και έκλεισε την ΕΡΤ αλλά του έβαλε χέρι η Μέρκελ που της
χαλάει τον προεκλογικό αγώνα, οπότε κι αυτός αναγκάστηκε να τα μαζέψει
και να πει πως θα ανοίξει η ΕΡΤ με άλλο όνομα και σχεδόν τον ίδιο
αριθμό υπαλλήλων, δεν τον βλέπει κανείς.
Όχι, έπρεπε ο Κουβέλης να γίνει γελοίος σαν τον Σαμαρά και να τον
στηρίξει και στην απόλυτη γελοιότητα. Πολύ ωραίος τρόπος σκέψης.
Το πιο καλό απ’ όλα ήταν οι διάλογοι που διέρρευσαν από τη συνάντηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη στο Μαξίμου.
Γύρισε ο Σαμαράς και είπε στον Κουβέλη πως άλλα του έλεγε χτες και άλλα του λέει σήμερα.
Ο Σαμαράς!!! Ο άνθρωπος που έχει κάνει τριακόσιες χιλιάδες
κωλοτούμπες, ο άνθρωπος που άλλα λέει το ένα λεπτό και άλλα το επόμενο,
έβαλε χέρι στον Κουβέλη επειδή άλλαξε στάση.
Πάλι καλά που δεν τον είπε και αποστάτη.
Με την ευκαιρία, κάτι σάιτ που «Κομανέτσι» τον ανέβαζαν τον Σαμαρά
και «Κομανέτσι» τον κατέβαζαν, γιατί τον υμνούν το τελευταίο διάστημα;
Τουλάχιστον ήταν πολλά τα λεφτά; Σε καλή μεριά.
Τρομερό γέλιο έχουν και οι ύμνοι για τον Βενιζέλο και το πολιτικό του ένστικτο.
Βρε ζώα, ο Βενιζέλος είναι για την φυλακή, τι άλλο μπορούσε να κάνει;
Τον Βενιζέλο, έξω από την κυβέρνηση, τον περιμένει το περιπολικό.
Θα πέσει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος θα στηρίζει ακόμα την κυβέρνηση.
Αλλά τι περιμένεις από δημοσιογράφους που τρώνε από δέκα μπάντες επί
δεκαετίες; Το τέλος του Βενιζέλου ταυτίζεται με το τέλος των αφεντικών
τους αλλά και με το δικό τους. Αμήν.
Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές τους επόμενους μήνες.
Σαμαράς και Βενιζέλος μαζί στην κυβέρνηση, και στο βάθος οι εκλογές.
Συνεργασία δυο τελειωμένων πολιτικών που υποτίθεται ότι θα προσπαθούν
να σώσουν τη χώρα, έχοντας ο καθένας στο μυαλό του πώς θα επιβιώσει
πολιτικά σε βάρος του άλλου.
Αυτό θα ήταν ένα σπουδαίο θεατρικό έργο αλλά θέλει τουλάχιστον έναν Ίψεν για να το γράψει.
Τελικά, ίσως οι Έλληνες ψηφοφόροι να είναι σοφοί.
Η χώρα θα σκάσει. Ας σκάσει στα χέρια του Σαμαρά και του Βενιζέλου.
Μετά από 4 δεκαετίες κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, αυτό είναι
το σωστό.
Καλή διασκέδαση!
(Τώρα βέβαια, όλα αυτά μπορεί και να μη μου φαίνονταν πολύ αστεία, αν
ήμουν στην Αθήνα. Αλλά εδώ κανείς δεν ασχολείται με αυτά, οπότε εγώ τα
βρίσκω αστεία. Γενικά, πάντως, έχω την εντύπωση πως, εκτός Αθηνών,
κανείς δεν ασχολείται με τίποτε απ’ όλα αυτά. Απολίτιστοι, παιδί μου, τι
περιμένεις;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου