14 λόγοι για να είμαστε χαρούμενοι με τη «Δημοκρατία» μας
1. Στη Χούντα οι ασφαλίτες και οι μπάτσοι έμπαιναν μέσα στη νύχτα στα σπίτια των ανθρώπων και τους έχωναν στη φυλακή ή τους πήγαιναν για ανάκριση. Αυτά δεν γίνονται σήμερα. Μην κοιτάτε βέβαια κάτι εξαιρέσεις του κώλου όπως στην Ιερισσό που έκλαιγε το παιδί γιατί έπαιρναν τον πατέρα του. Αυτά είναι οι εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
2. Στη Χούντα οι μπάτσοι σε χτυπούσαν χωρίς λόγο και δεν έδιναν και απολογία σε κανέναν. Αυτά δεν γίνονται σήμερα. Μην κοιτάτε βέβαια στο χημικό τριήμερο που καθόμασταν αραχτοί στο δρόμο και άρχισαν να πετάνε ξαφνικά χωρίς αφορμή δακρυγόνα και να δέρνουν όποιο βρισκόταν μπροστά του ή να χτυπούν γέρους και γυναίκες. Αυτά είναι απλά οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
3. Στη Χούντα δεν μπορούσες να μηνύσεις το κράτος και να διεκδικήσεις το δίκιο σου. Αυτά δεν γίνονται σήμερα. Έχουν περάσει μόνο δύο χρόνια από τη μήνυση που κατατέθηκε για την αστυνομική βία του 2011 και ακόμα δεν ξέρουμε καν αν θα εκδικαστεί η υπόθεση γιατί χάθηκαν οι καταθέσεις των μαρτύρων.
4. Στη Χούντα δεν τολμούσες να κάνεις απεργία. Αυτά δεν γίνονται σήμερα. Μην κοιτάτε βέβαια την επιστράτευση στο Μετρό ή των ναυτεργατών ή ακόμα και την προληπτική επιστράτευση (πριν καν κηρυχθεί η απεργία) των εκπαιδευτικών. Κι αυτά εξαιρέσεις είναι. Μόνο τρεις φορές έγινε τον τελευταίο χρόνο.
5. Στη Χούντα έτσι και σε έβαζαν φυλακή δεν ήξερες πότε θα βγεις. Άσε που δεν σε πέρναγαν καν από δίκη. Τώρα πια όλα άλλαξαν. Μην κοιτάτε βέβαια που υπάρχουν προφυλακισμένοι για 3 χρόνια που δεν έχουν δικαστεί και όλο ανανεώνεται η προφυλάκισή τους παράνομα. Κι αυτά εξαιρέσεις είναι για να μην βαριόμαστε στη νομιμότητα.
6. Στη Χούντα σε δίωκαν για τα πολιτικά σου φρονήματα. Σήμερα ποτέ! Τώρα γιατί απολύθηκε ο δάσκαλος που συμμετείχε σε μια πορεία σε χρόνο dt ή γιατί στις τράπεζες απειλούσαν με απόλυση όποιον ψήφιζε Αριστερό κόμμα το 2012, μην το ρωτάτε. Απλές συμπτώσεις.
7. Στη Χούντα δεν υπήρχε ελευθερία του Τύπου και της ενημέρωσης. Αυτά είναι πια παρελθόν. Τώρα πώς γίνεται να κλείνουν εν μία νυκτί 3-4 τηλεοπτικά κανάλια και διπλάσια ραδιόφωνα, να σιγεί η φωνή της χώρας στο εξωτερικό και να πρέπει να ενημερωνόμαστε για το τι συμβαίνει από εφημερίδες του εξωτερικού ή από το ίντερνετ με πειρατικές εκπομπές, είναι ανεξήγητο. Όπως ανεξήγητο είναι πως όποτε ένας τηλεοπτικός σταθμός (ο 902 που έχουν εκείνα τα κουμμούνια του ΚΚΕ) αναμετέδιδε το πρόγραμμα της ΕΡΤ, του έκοβαν το σήμα εντός λίγων δευτερολέπτων (μιλάμε για ιδιωτικό κανάλι που έχει δικαίωμα να προβάλει και να διαμορφώνει όπως θέλει το πρόγραμμά του). Άσε μωρέ, εξαιρέσεις. Εδώ πήγανε στο δικαστήριο έναν τύπο γιατί έβγαλε μια λίστα με μεγαλοκαταθέτες στο εξωτερικό για πλάκα, αλλά η Δημοκρατία λειτουργεί! Αθωώθηκε. Και όσο για τους φωτογράφους που χτυπούσαν, τους δημοσιογράφους που τους έσπαγαν τα χέρια και τα μούτρα ή τον άλλο που τον κούφαναν, μην είστε κι εσείς απαιτητικοί. Συμβαίνουν και ατυχήματα.
8. Στη Χούντα δεν υπήρχε ισονομία. Τώρα έχουμε μπουχτίσει από δαύτη. Στους αναρχικούς με τα γκαζάκια και τις κατσαρόλες ρίξανε 20 και 30 χρόνια φυλακή (σε 20χρονα παιδιά) μόνο και μόνο γιατί χαρακτηρίστηκαν τρομοκράτες. Ενώ στους φασίστες και στους χρυσαυγίτες πολλές φορές δεν απαγγέλονται κατηγορίες και κάπως γίνεται και οι μπάτσοι δεν τους βρίσκουν! Μυστήρια πράγματα κι αυτά, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τον παράγοντα τύχη βρε αδερφέ.
9. Στη Χούντα δεν σέβονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ σήμερα ο σεβασμός τους είναι πρωταρχικό καθήκον της πολιτείας. Δεν χτυπούν κρατουμένους (μόνο εκείνους τους τρομοκράτες στο Βελβεντό έσπασαν στο ξύλο και τους έβγαλαν στα κανάλια), ούτε έχουν μετανάστες και άστεγους σε άθλιες συνθήκες στοιβαγμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς δικαιώματα και χωρίς ενημέρωση για το πότε θα εξεταστεί η αίτηση ασύλου. Κι αν ακούσατε κάτι τέτοιο για την Αμυγδαλέζα είναι ψέμα. Άλλωστε ένας υπουργός είπε κιόλας δημόσια ότι χέστηκε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και τι έγινε;
10. Στη Χούντα εξόριζαν τους ανεπιθύμητους. Τώρα όχι. Το πολύ πολύ να τους απολύσουν ή να τους καταδικάσουν στη φτώχεια και στην ανεργία και να τους αναγκάσουν να πάνε στο εξωτερικό για δουλειά ή να μείνουν σώνει και καλά σε ένα παλιόσπιτο στο χωριό με τη μάνα τους και τον πατέρα τους παρόλο που 40ρίσανε.
11. Στη Χούντα έκαναν ό,τι ήθελαν οι Αμερικάνοι. Ενώ τώρα έχουμε μια σαφή και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Θέλουμε Ρώσους να δώσουμε το αέριο; Και βέβαια! Ό,τι θέλουμε κάνουμε. Θέλουμε να πιάνουμε όποιον μας κατασκοπεύει από την πρεσβεία του με υποκλοπές; Και βέβαια! Οι υποκλοπές δεν συνέβησαν ποτέ. Τα πλοία που πήγαιναν στη Λωρίδα της Γάζας σαμποταρίστηκαν μόνα τους γιατί το ήθελε ο Θεός του Ισραήλ. Για ποιο λόγο να διαμαρτυρηθούμε;
12. Στη Χούντα οι ασφαλίτες και οι μπάτσοι έφταναν στο σημείο να βιάζουν κυριολεκτικά όποιον πολιτικό εχθρό είχαν. Εδώ όμως δεν συμβαίνουν αυτά. Βιάζουν μόνο πόρνες με αντάλλαγμα την ελευθερία τους, κατεβάζουν τα σώβρακα των κρατουμένων μεταναστών ή αναρχικών δήθεν για να δουν αν κρύβουν όπλα, βρίζουν χυδαία τις κοπέλες που συλλαμβάνουν με λέξεις όπως «μουνάκι αναρχικό, όταν θα σε γαμήσουμε να δω πώς θα φωνάζεις». Είμαστε περήφανοι για τον πολιτισμό των οργάνων του κράτους.
13. Στη Χούντα κατακρεούργησαν το Σύνταγμα. Εδώ το έχουν κορώνα στο κεφάλι τους. Με αποφάσεις που παραβιάζουν κατάφωρα σημαντικά άρθρα του βασίζονται σε ένα εκμαυλισμένο πια Συμβούλιο της Επικρατείας για να τους βγάλει λάδι στα δύσκολα, ενώ στα εύκολα, απλά αδιαφορούν μέχρι να βγει η αρνητική γνωμάτευση. Κι αν βγει, ξανακαταθέτουν νέους νόμους, πειραγμένους (εφαρμόζοντας όμως ήδη τους αντισυνταγματικούς) με την ελπίδα ότι θα βγουν συνταγματικοί (χαράτσι, νομιμοποίηση αυθαιρέτων, fast track κλπ). Η Δημοκρατία θριαμβεύει.
14. Στη Χούντα απαγορεύονταν οι διαδηλώσεις. Εδώ μπορούμε να κάνουμε όποτε θέλουμε ό,τι θέλουμε. Μην κοιτάτε που σε λίγο, με αριθμητικά κριτήρια αρχικά, θα πρέπει να διαδηλώνουμε στο πεζοδρόμιο (να μην εμποδίζουμε τα αυτοκίνητα, να εμποδίζουμε τους πεζούς). Ούτε που την 12η Φεβρουαρίου 2012 την ώρα που είχε ξεπεράσει ο κόσμος το μισό εκατομμύριο πριν φτάσει η ώρα 6 που ήταν το κάλεσμα διέλυσαν την συγκέντρωση ρίχνοντας δακρυγόνα μέσα στο πλήθος χωρίς να έχει προηγηθεί κανένα επεισόδιο. Ούτε που με το ζόρι κλείνουν το 4-5 σταθμούς του Μετρό για να μην μπορεί κάποιος να πάει στη διαδήλωση εύκολα. Όταν θα μεταφερθεί και η Βουλή μακριά από το κέντρο της πόλης (όπως είναι η ΕΡΤ), τότε θα μας αφήνουν να κάνουμε ό,τι θέλουμε.
Και για να σοβαρευτούμε λίγο. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε φτάσει στο σημείο της επταετίας – ακόμα. Αλλά δυστυχώς όλα τα παραπάνω δείχνουν πως κοντεύουμε. Πλέον μόνον οι απευθείας δολοφονίες και οι εξαφανίσεις και τα τανκς λείπουν. Αλλά ποιος μπορεί να μας εγγυηθεί ότι δεν θα βγουν κι αυτά αφού ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει στη διάσωση της χώρας «με κάθε μέσο και θυσία»;
Οι νέοι ταγματασφαλίτες και οι ακροδεξιοί μπάτσοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας και δεν διστάζουν να χτυπήσουν οποιονδήποτε αριστερό, «πούστη», διαφορετικό, μετανάστη, ανεκτικό άνθρωπο βρουν μπροστά τους. Και όλα αυτά με την ανοχή του ακροδεξιού πρωθυπουργού και της γελοίας συμμορίας του (Φαήλος, Άδωνις, Βορίδης, Μπαλτάκος κ.α.). Μέχρι στιγμής έχουν σφάξει μόνο μετανάστες (πράγμα που παραλόγως κάποιους τους κάνει να μην ανησυχούν), αλλά όσο προετοιμάζουν τα τάγματα θανάτου με την κυβέρνηση να κάνει τα στραβά μάτια και να τους αφήνει να κυκλοφορούν με τα κουμπούρια τους εξισώνοντάς τους με την Αριστερά, δεν θα αργήσει και η σειρά των ντόπιων. Και το δυστύχημα είναι πως δίπλα σε αυτούς τους ακροδεξιούς, συντάσσονται και οι νεοφιλελεύθεροι ταλιμπάν, πιστοί στον μόνο θεό που έχουν. Το χρήμα και την αγορά. Όταν θα καταλάβουν πόσο κακό θα έχουν κάνει στην κοινωνία, τότε θα είναι αργά. Για όλους μας.
Πηγή: molisxypnisa.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου