Με
αφορμή το λουκέτο στην ΕΡΤ, η ΔΗΜΑΡ μοιάζει να αποχωρεί από τον
κυβερνητικό συνασπισμό και η κυβέρνηση θα αποτελείται πια από υπουργούς
της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Αν αυτό συμβεί, οι Έλληνες θα δουν
ξεκάθαρα πια το έγκλημα που συνεχίζεται.
Αν η ΔΗΜΑΡ δεν προσχωρούσε στον κυβερνητικό συνασπισμό μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, θα είχαμε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ.
Αν η ΔΗΜΑΡ δεν προσχωρούσε στον κυβερνητικό συνασπισμό μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012, θα είχαμε μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή, θα είχαμε μια κυβέρνηση με τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν την
χώρα επί 38 χρόνια, την διέλυσαν, την ξέσκισαν και την οδήγησαν στην
χρεοκοπία και τα Μνημόνια.
Μια τέτοια κυβέρνηση δεν θα άντεχε πολύ γιατί οι μάσκες θα έπεφταν
γρήγορα -αφού και ο πλέον ηλίθιος θα αντιλαμβανόταν πως Νέα Δημοκρατία
και ΠΑΣΟΚ είναι ουσιαστικά ένα κόμμα, και πως δεν μπορούν να σώσουν την
χώρα αυτοί που την κατέστρεψαν-, οπότε ήρθε η ΔΗΜΑΡ, ως αριστερή τσόντα,
να «νομιμοποιήσει» την κυβέρνηση, να την μασκαρέψει και να της δώσει
ανάσα.
Οι λόγοι που η ΔΗΜΑΡ επέλεξε να συμπαραταχτεί στην κυβέρνηση με την
Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ -αν και προεκλογικά ο Φώτης Κουβέλης το
απέκλειε μετά βδελυγμίας- αφορούν τα στελέχη της. Δεν ξέρω γιατί έδωσαν
άλλοθι σε δυο διεφθαρμένα και σάπια κόμματα αλλά θα είχαν τους λόγους
τους…
Είναι αδύνατον να παρακολουθήσεις τις κωλοτούμπες των πολιτικών που
συμμετέχουν στην κυβέρνηση -και όχι μόνο αυτών-, οπότε θεωρώ χάσιμο
χρόνου να προσπαθήσει κάποιος να αναλύσει και να εξηγήσει την
συμπεριφορά τους.
Φυσικά, η μόνιμη δικαιολογία για όλες τις πολιτικές κωλοτούμπες -από
τον Σαμαρά ως τον Κουβέλη- είναι η σωτηρία της χώρας από την χρεοκοπία.
Σήμερα, το επιχείρημα αυτό δεν στέκει πια, αφού η χώρα βρίσκεται σε
ακόμα χειρότερη οικονομική κατάσταση από αυτή που βρισκόταν τον περσινό
Ιούνιο, ενώ στην άθλια οικονομική κατάσταση έχει προστεθεί ένα ακόμα
μεγαλύτερο πρόβλημα: η δημοκρατία εκτροχιάζεται και η χώρα κυλάει γοργά
προς τον φασισμό.
Κι όμως, υπάρχουν πολιτικοί και πολίτες που θεωρούν πως, μπροστά στην
χρεοκοπία, δεν πειράζει να αφαιρεθούν κάποιες δημοκρατικές ελευθερίες,
ενώ κάποιοι το απαιτούν κιόλας.
Είναι όλοι τους επικίνδυνοι.
Από την ημέρα που η Ελλάδα χρεοκόπησε, επισήμανα άπειρες φορές πως το
κύριο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία της
Δικαιοσύνης.
Πιάστηκε το χέρι μου να γράφω πως, αν δεν αποδοθεί Δικαιοσύνη, δεν έχουμε καμία ελπίδα.
Πιάστηκε το χέρι μου να γράφω πως με λιγότερα μπορούμε να ζήσουμε αλλά, χωρίς Δικαιοσύνη, είμαστε τελειωμένοι.
Το αποτέλεσμα είναι, εν έτει 2013, τρία χρόνια μετά την χρεοκοπία, να
βρίσκονται ακόμα στην κυβέρνηση τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν την χώρα
από το 1974 και μετά.
Επίσης, μετά το «αποφασίζουμε και διατάζουμε» του Σαμαρά που έκλεισε
την ΕΡΤ, η χώρα στερείται πια της δημόσιας τηλεόρασης -παγκόσμια
πρωτοτυπία για δημοκρατική χώρα- και τις δημόσιες συχνότητες νέμονται
πια αποκλειστικά παράνομα ιδιωτικά κανάλια που ανήκουν σε ανθρώπους που
έχουν -μαζί με τους εκάστοτε κυβερνώντες- τεράστια ευθύνη για την
χρεοκοπία της χώρας· χτες το βράδυ, οι πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση
στο Διαδίκτυο μπορούσαν να ενημερωθούν για τις πολιτικές εξελίξεις μόνο
από τους Πρετεντέρηδες και άλλους δημοσιογράφους συμφερόντων Μπόμπολα,
Αλαφούζου κλπ.
Όλες οι εξουσίες είναι συγκεντρωμένες στην πολιτική και οικονομική ελίτ που έφαγε τις σάρκες της Ελλάδας.
Οι εκλογές του περασμένου Ιουνίου ήταν μια μοναδική ευκαιρία για τους
Έλληνες να αποδείξουν πως επιθυμούν Δημοκρατία και Δικαιοσύνη.
Αυτή η ευκαιρία χάθηκε.
Οι Έλληνες πολίτες επιβράβευσαν -για μια ακόμα φορά- τα δυο κόμματα που έκαναν την Ελλάδα ανέκδοτο.
Δεν ξέρω αν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες μπορούσαν να σταθούν
στο ύψος των περιστάσεων -πάντως η κυβέρνηση που προέκυψε αποδείχτηκε
και κατώτερη των περιστάσεων, και επικίνδυνη-, αλλά τουλάχιστον θα
εκφραζόταν η επιθυμία των πολιτών για Δικαιοσύνη και κάθαρση.
Σήμερα, νομίζω πως είναι πια πολύ αργά.
Αν, μετά τις επόμενες εκλογές, προκύψει κυβέρνηση από κόμματα που δεν
είχαν ποτέ την εξουσία και αυτή η κυβέρνηση αποδειχθεί ικανή και τίμια,
δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μόνο μια πραγματικά διαλυμένη χώρα αλλά
και τη λυσσαλέα επίθεση από τα μέλη της οικονομικής ολιγαρχίας και
μαφιοκρατίας που αφενός θα νιώσουν πως απειλούνται τα προνόμιά τους και
αφετέρου θα πρέπει να πάρουν τον δρόμο για το δικαστήριο.
Από την άλλη, εδώ που έφτασαν τα πράγματα, η χώρα δεν χρειάζεται κυβέρνηση αλλά θαυματοποιούς.
Αργήσαμε πάρα πολύ.
Οι Έλληνες πολίτες -στην πλειοψηφία τους- αποδεικνύονται διαρκώς κατώτεροι των περιστάσεων.
Και δεν έχουμε καμιά δικαιολογία πια.
Τα ξέραμε όλα.
Και κάναμε τις επιλογές μας.
Δεν πάμε σε εκλογές. Πάμε σε πλήρη εκτροπή.
Καλή τύχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου