Τα νεύρα μου…

Εγραψε: Pitsirikos 

Διαβάζω τις τελευταίες μέρες άρθρα, σχόλια κι ανακοινώσεις και με πιάνουν κάτι νεύρα απίστευτα. Έβγαλαν ανακοίνωση οι ανά την επικράτεια ενώσεις θεολόγων για το μάθημα των Θρησκευτικών και τον κίνδυνο απαξίωσής του στο νέο πρόγραμμα του Λυκείου. Για τα υπόλοιπα τίποτα. Για τις απολύσεις συναδέλφων, τις διαθεσιμότητες, τις καταργήσεις κλάδων, τις κινητοποιήσεις, τη φτώχεια, το επικείμενο κλείσιμο νοσοκομείων, τη φασιστική βία, την απαγόρευση διαδηλώσεων- σιγά σιγά κι απ΄ το πεζοδρόμιο να μην πολυενοχλούνε κιόλας- τον αποκλεισμό από την δημοσιότητα και δεν ξέρει κανείς πού να σταματήσει, τίποτα. Το μόνο που μας νοιάζει είναι τα θρησκευτικά. Αν αυξηθεί η διδασκαλία τους, όλα θα πάνε καλά. Ο θεός θα μας ανταμείψει.

Εξάλλου, ο ενημερωμένος περί την θρησκεία άνθρωπος τρέφεται με πνεύμα έτσι «συνάδελφοι»; Γι’ αυτό, μεθαύριο που θα βρεθεί όλη η Ελλάδα στο δρόμο να πεινάει -γιατί η μισή είναι ήδη-, μπορούν να αναλύουν την χριστιανική θρησκεία και την ανωτερότητά της και να χορταίνουν χωρίς να παχαίνουν. Ντροπή.

Έβγαλε ανακοίνωση το ΚΚΕ για το πρόγραμμα παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ο μεγαλύτερος εχθρός της αριστεράς είναι η αριστερά έτσι « σύντροφοι»;

Εδώ ο κόσμος χάνεται κι εμείς κριτικάρουμε τα προσεχώς.

Τότε ας αφήσουμε την κυβέρνηση να εφαρμόζει το πρόγραμμά της ανενόχλητη- προφανώς είναι καλύτερο από του κακού ΣΥΡΙΖΑ. Μου θυμίζουν τους γιατρούς που τσακώνονται πάνω απ το κεφάλι του ασθενή για το αν θα πρέπει να γίνει εγχείρηση ή όχι κι αυτός πεθαίνει από έμφραγμα. Σώστε τον πρώτα και μετά το συζητάτε γιατί αν πεθάνει τέλειωσε η ιστορία. Ντροπή.

Παρακολούθησα την συνεδρίαση της Βουλής κατά την ψηφοφορία του πολυνομοσχεδίου και εντυπωσιάστηκα από το χειροκρότημα που εισέπραξε η απόσυρση του άρθρου για τις αποζημιώσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Μπράβο στους εθνοπατέρες που με αγώνα και κινδύνους κατάφεραν να κόψουν λεφτά από εργαζόμενους- άντε και στα δικά σας. Τώρα το έθνος μπορεί να προχωρήσει στο δρόμο του, δεν κινδυνεύει. Μα είναι δυνατόν;

Και καλά να το καταλάβω ότι δεν μπορείς να δώσεις αυξημένη αποζημίωση σε κάποιους, είναι δυνατόν να το πανηγυρίζεις σαν να νίκησες τον εχθρό; Αυτοί είναι ο εχθρός; Αντί να διεκδικούμε το να ανέβουμε όλοι μαζί να πανηγυρίζουμε που έχασαν κι άλλοι; Ντροπή.

Άκουσα και κάποιον να λέει ότι δεν με νοιάζουν οι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, με νοιάζουν οι 1,5 εκατομμύρια άνεργοι του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή αν απολυθούν και οι δημόσιοι θα βρουν δουλειά οι ιδιωτικοί; Ή θα αισθανθούν καλύτερα γιατί άλλο να’ σαι μόνος σου κι άλλο με καλή παρέα; Ντροπή.

Διάβασα και την ανακοίνωση του υπουργού παιδείας ότι θα χτυπάνε κάρτα οι καθηγητές για να ξέρει το υπουργείο ποιοι δουλεύουν και να τσακώσει τους κοπανατζήδες και μου σηκώθηκε η τρίχα. Καλά το ωρολόγιο πρόγραμμα του κάθε σχολείου γιατί μπαίνει στο Survey (σύστημα καταγραφής δεδομένων σχολικών μονάδων, όπου μόνο το νούμερο εσωρούχων μας δεν γράφεται-χωρίς να΄ναι και σίγουρο αυτό).

Ή φαντάζεται κανείς ότι μπορεί να λείπει καθηγητής από τάξη και να μην το καταλάβει το σχολείο για να μην πω η περιοχή ολόκληρη; Ντροπή.

Θα κλείσουν 6 Νοσοκομεία μέχρι τέλος του Αυγούστου και δεν ξέρω πόσα άλλα- γιατί δεν τα λένε απ΄την αρχή φυσικά- κι εμείς καθόμαστε και κοιτάμε. Και αύριο που θα μας πούνε ότι σώσανε το κράτος από την σπατάλη και την κακοδιαχείριση κάποιοι θα χειροκροτήσουν κιόλας. Να δω όταν αρρωστήσουν που θα πάνε.

Θα μου πεις άμα το νοσοκομείο δεν έχει γιατρούς, νοσηλευτές, φάρμακα, κρεβάτια, σαπούνι να πλυθείς και χαρτί να σκουπιστείς τι το θες ,κάτσε σπίτι σου να πεθάνεις με την ησυχία σου. Ή μάλλον κάτσε στο δρόμο που έχει και καθαρό αέρα γιατί το σπίτι σου το πήρε η τράπεζα, το δημόσιο για χρέη, ή δεν ξέρω ποιος άλλος.

Μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μούτρα μας; Και δεν ξεσηκώνεται όλη η Ελλάδα;

Φωνάζαμε για τους μετανάστες που μας έπαιρναν τις δουλειές, φεύγουνε οι μετανάστες, δεν έχουμε σε ποιόν να νοικιάσουμε τα σπίτια μας τώρα, και προσπαθούμε να τα πουλήσουμε, αλλά πού να βρεθεί αγοραστής.

Φωνάζουμε για τους δημόσιους υπάλληλους να απολυθούν και να καταργηθεί η μονιμότητα σύμφωνα με μια πρόσφατη δημοσκόπηση. Ούτε αυτοί θα μπορούν να νοικιάσουν σπίτι αύριο, ούτε να καταναλώσουν κάτι και πως θα στηριχθούν τα μαγαζιά; Που θα ανοίγουν και τις Κυριακές, γιατί ήταν τέτοια η κοσμοσυρροή προφανώς, που δεν προλάβαιναν να εξυπηρετηθούν τις καθημερινές.

Γινόταν διαδήλωση μπροστά στη Βουλή όταν ψηφιζόταν το πολυνομοσχέδιο και τα Μεγάλα , Μεγαλύτερα και Μέγιστα κανάλια ούτε πλάνο. Λες και δεν κουνιόταν φύλλο. Λες και καθόταν όλη η Ελλάδα ευτυχισμένη στον καναπέ της και παρακολουθούσε το μικρό σπίτι στο λιβάδι, ήσυχη ότι τώρα πια λύθηκαν τα προβλήματά της.

Και ούτε μια καταγγελία στο διαδίκτυο ούτε μια κίνηση εναντίον τους- κλείστε τη τη ρημάδα την τηλεόραση-.

Και τα τοπικά κανάλια που κινδυνεύουν από κλείσιμο – όπως έλεγαν, εξαιτίας του παιχνιδιού με τη Digea- αντί να αδράξουν την ευκαιρία και να ενημερώσουν τον κόσμο συνεχίζουν τα παιχνίδια των μεγάλων. Και οι βουλευτές συνεχίζουν να βγαίνουν στο δρόμο και να χαμογελάνε αυτάρεσκα. Νίκησαν τους κακούς. Ντροπή.

Το κράτος δημιουργήθηκε για να προστατεύει τους πολίτες του και όχι για να τους πολεμά και οι βουλευτές εξελέγησαν για να κάνουν μια δουλειά και όχι για να το παίζουν παντοδύναμα αφεντικά και να στέλνουνε τον κόσμο να πεθαίνει στο δρόμο. Μήπως πρέπει να το θυμηθούμε αυτό;

Και πείτε μου αγαπητοί συμπολίτες, συνάδελφοι, σύντροφοι, συναγωνιστές, συνάνθρωποι- ωραία τα συν- ποιοι από σας θα κερδίσουν κάτι αν βρεθεί κι άλλος κόσμος στην ανεργία, αν κατασχεθούν κι άλλα σπίτια, αν κλείσουν κι άλλες μικρές επιχειρήσεις; Δεν κερδίζουμε όταν χάνει ο άλλος, κερδίζουμε όταν ανεβαίνουμε μαζί με τον άλλο. Πότε θα το καταλάβουμε πια;

Δήμητρα
Μέλος του πληθυσμού της Ελλάδας

(Αγαπητή Δήμητρα, ακριβώς έτσι. Ντροπή. Σκεφτείτε, όμως, ξέρετε πολλούς που να ντρέπονται; Και πριν την χρεοκοπία, και μετά. Άνθρωποι που δεν ντρέπονται ψηφίζουν ανθρώπους που δεν ντρέπονται και όλοι συνεχίζουν να ζουν χωρίς να ντρέπονται. Λογικό, αν σκεφτείτε ποιοι είναι οι «επιτυχημένοι» στην ελληνική κοινωνία. Όλα τα καθάρματα. Όλοι οι ξεπουλημένοι, τα λαμόγια και οι βίζιτες. Όταν το κάθαρμα είναι το πρότυπο, δεν μπορείς να περιμένεις ντροπή από κανέναν. Μπορείς μόνο να απομακρυνθείς κάπως από τα καθάρματα. Να είστε καλά.)