Δεν τον συμπαθούσα ποτέ ιδιαίτερα.
Δεν ήμουν μάγκας, με "βόηθαγε" σ΄αυτό ότι δεν ήμουν ΠΑΣΟΚΟΣ.
Γελούσα με τα αστειάκια που κυκλοφορούσαν γι αυτόν (τι ώρα είναι, ότι ώρα πεις εσύ πρόεδρε).
"Θαύμαζα" ότι μιλούσε σωστά και χωρίς σαρδάμ (είχε με δυο λόγια αυτό που λέει ο λαός "το γαμημένο το λέγειν").
Εκνευριζόμουν όταν "μπαρουτοκαπνισμένος ων" αυτός, τάβαζε με τους "άκαπνους" κουκουέδες.
Όμως, θυμάμαι, ότι τον είχα εκτιμήσει όταν μετά την εσωκομματική του "ηττα" από τον Σημίτη, χωρίς τρικλοποδιές, εντάχθηκε σαν απλός στρατιώτης στο ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνησή του. Στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης...που νάξερα!!!
Το κυριότερο όμως, που με πονάει, είναι ότι όταν τον άκουγα στα ΜΜΕ να ομιλεί εμβριθώς και με στόμφο, για την οικονομία, για τους εργαζόμενους που δεν είναι παραγωγικοί, για το λαϊκισμό, για...για...για επηρεαζόμουν σ΄ένα βαθμό.
Γιατί εγώ πιστεύω, πως εμένα προσωπικά με "πιάνει" η προπαγάνδα των ΜΜΕ, όχι σε όλα, αλλά κάποια δόση δηλητηρίου μπαίνει μέσα μου.
Γελάω πικρά όταν ακούω, όταν σας ακούω να λέτε "έλα μωρέ, τσιμπάω εγώ, τους έχω καταλάβει"....
Παπαριές (sorry) έχω, ή έχετε καταλάβει....
Στο θέμα μας λοιπόν πάλι...
Όταν λοιπόν θυμάμαι τα όμορφα λόγια του Άκη, την σοσιαλιστική του "ηθική", τις αναλύσεις του (ψάχτε, κάτι θάχει πει και για το Δημόσιο) και εμένα να τον ακούω...να τον ακούω...να τον ακούω, τότε...
Σαν ακούω και σήμερα από τους εθνικούς ταγούς μεγάλα λόγια, σχέδια, χρονικά προαναγγελθέντων θανάτων...
Σαν τους ακούτε, σαν τους ακούμε...
Όταν (εξακολουθώ) να επηρεάζομαι σ΄ένα βαθμό απ΄ αυτούς, που σήμερα με "πείθουν" καθημερινά, πόσο πρέπει να αλλάξει το κράτος, οι Δημόσιες Υπηρεσίες, ότι πρέπει να διαλυθεί η Υπηρεσία μου, να "μετακινηθούν" ή να απολυθουν οι συνάδελφοί μου, τότε...
Ναι είμαι κακός!
Κλείνω τα μάτια, χαμογελάω ειρωνικά, και από μέσα μου φέρνω στο πρώτο πλάνο απ΄ τη μια τον Άκη και τις λογάρες του, και από την άλλη τους σημερινούς "λογάδες".
Και τότε, ψιθυρίζω με φοβερή (μα την Παναγία) εκδικητικότητα...
Ρε! λες ν΄ αποδειχθεί στο μέλλον ότι κι αυτοί...
Σσσστ!!!
Δεν ήμουν μάγκας, με "βόηθαγε" σ΄αυτό ότι δεν ήμουν ΠΑΣΟΚΟΣ.
Γελούσα με τα αστειάκια που κυκλοφορούσαν γι αυτόν (τι ώρα είναι, ότι ώρα πεις εσύ πρόεδρε).
"Θαύμαζα" ότι μιλούσε σωστά και χωρίς σαρδάμ (είχε με δυο λόγια αυτό που λέει ο λαός "το γαμημένο το λέγειν").
Εκνευριζόμουν όταν "μπαρουτοκαπνισμένος ων" αυτός, τάβαζε με τους "άκαπνους" κουκουέδες.
Όμως, θυμάμαι, ότι τον είχα εκτιμήσει όταν μετά την εσωκομματική του "ηττα" από τον Σημίτη, χωρίς τρικλοποδιές, εντάχθηκε σαν απλός στρατιώτης στο ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνησή του. Στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης...που νάξερα!!!
Το κυριότερο όμως, που με πονάει, είναι ότι όταν τον άκουγα στα ΜΜΕ να ομιλεί εμβριθώς και με στόμφο, για την οικονομία, για τους εργαζόμενους που δεν είναι παραγωγικοί, για το λαϊκισμό, για...για...για επηρεαζόμουν σ΄ένα βαθμό.
Γιατί εγώ πιστεύω, πως εμένα προσωπικά με "πιάνει" η προπαγάνδα των ΜΜΕ, όχι σε όλα, αλλά κάποια δόση δηλητηρίου μπαίνει μέσα μου.
Γελάω πικρά όταν ακούω, όταν σας ακούω να λέτε "έλα μωρέ, τσιμπάω εγώ, τους έχω καταλάβει"....
Παπαριές (sorry) έχω, ή έχετε καταλάβει....
Στο θέμα μας λοιπόν πάλι...
Όταν λοιπόν θυμάμαι τα όμορφα λόγια του Άκη, την σοσιαλιστική του "ηθική", τις αναλύσεις του (ψάχτε, κάτι θάχει πει και για το Δημόσιο) και εμένα να τον ακούω...να τον ακούω...να τον ακούω, τότε...
Σαν ακούω και σήμερα από τους εθνικούς ταγούς μεγάλα λόγια, σχέδια, χρονικά προαναγγελθέντων θανάτων...
Σαν τους ακούτε, σαν τους ακούμε...
Όταν (εξακολουθώ) να επηρεάζομαι σ΄ένα βαθμό απ΄ αυτούς, που σήμερα με "πείθουν" καθημερινά, πόσο πρέπει να αλλάξει το κράτος, οι Δημόσιες Υπηρεσίες, ότι πρέπει να διαλυθεί η Υπηρεσία μου, να "μετακινηθούν" ή να απολυθουν οι συνάδελφοί μου, τότε...
Ναι είμαι κακός!
Κλείνω τα μάτια, χαμογελάω ειρωνικά, και από μέσα μου φέρνω στο πρώτο πλάνο απ΄ τη μια τον Άκη και τις λογάρες του, και από την άλλη τους σημερινούς "λογάδες".
Και τότε, ψιθυρίζω με φοβερή (μα την Παναγία) εκδικητικότητα...
Ρε! λες ν΄ αποδειχθεί στο μέλλον ότι κι αυτοί...
Σσσστ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου