ΆΚΡΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΙΩΠΗ...

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Στο Πάρκο Ελευθερίας, στο χώρο του ΕΑΤ-ΕΣΑ, ανήμερα της επετείου του πραξικοπήματος, έκρινε σκόπιμο να κάνει την πρώτη του δημόσια εμφάνιση ο Δημήτρης Κουτσούμπας. Και μνημόνευσε στην ομιλία του όχι μόνο τους κομμουνιστές, αλλά και τους "άλλους αγωνιστές" κατά της δικτατορίας -καλοσύνη του. Όπως μνημόνευσε και τις φυλακές, τα ξερονήσια, τον κύριο Κώυνερ του Μπρεχτ, τις αυταπάτες που γέννησε η κοινοβουλευτική δημοκρατία πριν τη δικτατορία, την ανάγκη για ΚΚΕ παντός καιρού.

Δεν ξέχασε φυσικά τους οπορτουνιστές παντός καιρού -το ΣΥΡΙΖΑ που είχε την τιμητική του στην τιμητική αυτή ομιλία, αλλά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον Αλαβάνο και τις λοιπές οπορτουνιστικές δυνάμεις. Δεν ξέχασε εν γένει τίποτε, εκτός από ένα: Την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ, την τακτική του, για την αντιμετώπιση της δικτατορίας. Επ' αυτού άκρα του Κουτσούμπα σιωπή. Προτίμησε να κρυφτεί πίσω από λέξεις, που όσο πιο φουσκωμένες είναι τόσο πιο πολύ κοπανιστό αέρα κρύβουν: Το ΚΚΕ "σάλπισε το μήνυμα της Αντίστασης, Ανυπακοής, Αντεπίθεσης".

Ωραίο! Πολιτικώς παντός καιρού. Ο Δημήτρης Κουτσούμπας όμως παρέλειψε το αποφασιστικό στοιχείο της τακτικής του ΚΚΕ στη χούντα: Την ενότητα! Αυτό το σκοπό έπαιζαν τότε όχι μόνο οι σάλπιγγες, αλλά και τα κρουστά, και τα έγχορδα και όλα τα πνευστά: Ενότητα κι αγώνας, ενότητα κι αντίσταση, συνεργασία με όλες τις αντιδικτατορικές δυνάμεις -ακόμα και με τον τότε εξόριστο βασιλιά. Είναι να απορεί πώς δεν άκουσε αυτή τη μουσική ο νέος ηγέτης του ΚΚΕ, που ήταν μάλιστα σε επαφή κατά το βιογραφικό του με το αντιδικτατορικό κίνημα.

Κι αν δεν άκουσε, μπορούσε πριν μιλήσει για το ρόλο του ΚΚΕ στη δικτατορία να ρίξει μια ματιά στα ντοκουμέντα του κόμματος. Θα έβρισκε εκεί τις λέξεις ενότητα, συνεργασία, μέτωπο, συμμαχίες, σε κάθε αράδα -και μάλιστα όχι μόνο στη δικτατορία, αλλά και μετά. Θα μάθαινε για παράδειγμα, ότι στις πρώτες μεταδικτατορικές εκλογές κατέβηκε η Ενωμένη Αριστερά -δεν θεωρήθηκε τότε, σε συνθήκες δύσκολες και επικίνδυνες, προδοσία η συνεργασία με τους "οπορτουνιστές".

Συνεπώς αγαπητέ Δημήτρη, αν δεν ήξερες, ας ρώταγες. Αν όμως εν ονόματι της σημερινής τακτικής του ΚΚΕ παραδίνεις στον Προκρούστη την ιστορία του, δικαιούμαστε να σου θυμίσουμε τη διαπίστωση του Λένιν: Τέτοια μεταχείριση της ιστορίας είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του οπορτουνιστή...

*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Πέμπτη 25 Απριλίου 2013