Ο ΚΑΥΓΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΑΦΝΕΣ

Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Ακόμα και σήμερα, που όλα τα σκιάζει η φοβέρα των δόσεων και τα πλακώνει η σκλαβιά των επιδόσεων, υπάρχουν -δόξα τω Θεώ- διασκεδαστικές πλευρές στην πολιτική. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο ιδιαίτερα, στο οποίο συνωστίζονται τόσοι στρατηγοί με το κεφάλι έτοιμο να δεχτεί στέφανο δόξης, οι καυγάδες για τη δάφνη όχι μόνο μας χαρίζουν μια κάποια διασκέδαση, αλλά μας οδηγούν κάποτε και στα ύψη της ιλαρότητας.

Να αίφνης ο Βενιζέλος ξεσπάθωσε προχτές για την κατανομή των ρόλων στην κυβέρνηση, άρα και για την κατανομή της δάφνης. Δεν είμαι κομπάρσος, διεκήρυξε, είμαι ισότιμος εταίρος, και δεν είναι δυνατόν να παίρνουν όλες τις δάφνες για το έργο της κυβέρνησης ο Σαμαράς και ο Στουρνάρας. Δικαιούμαι κι εγώ μερίδιο ικανό τουλάχιστον για ένα στεφάνι της προκοπής -αλλιώς πώς θα κατέβω αστεφάνωτος αύριο-μεθαύριο στης εκλογές;

Δίκιο έχει! Χωρίς τον Βενιζέλο ο Σαμαράς όχι δάφνες πρωθυπουργού δεν θα είχε, αλλά ούτε δάφνες για τις φακές που λέει ο λόγος. Διότι ποιος τον στήριξε εξαρχής αγνοώντας το πολιτικό κόστος; Ποιος τον στηρίζει, παρά το γεγονός ότι υποχρεώνεται σε ταπεινώσεις, όπως στο θέμα του ΦΠΑ στην εστίαση; Ποιος του παρέδωσε έτοιμα τα χαράτσια και τόσα άλλα στρατηγικής σημασίας εφόδια για να μπορεί σήμερα να δίνει δάφνες στον εαυτό του, αγνοώντας τους άλλους;

Ας μείνει ήσυχος πάντως ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Η ιστορία δεν πρόκειται να τον αγνοήσει, ούτε να τον καταγράψει ως ένα εκ των κομπάρσων. Θα του αποδώσει τις δάφνες που του αναλογούν και τις οποίες επιχειρεί να ιδιοποιηθεί τώρα ο Σαμαράς. Θα του το φορέσει το στεφάνι που επιθυμεί ως τον άνθρωπο που ανάτρεψε τα πολιτικά στερεότυπα -και πρώτο εκείνο που απαιτεί να μη βάζουμε την υπογραφή μας όπου λάχει. Όπως επίσης ως τον πολιτικό που οδήγησε το ΠΑΣΟΚ από την ύπαρξη στην ανυπαρξία -αλληλούια.

Κατά τα άλλα και στην περίπτωση που αυτή η ιστορική πρόβλεψη θεωρηθεί αστήριχτη, παραπέμπουμε στη φωτογραφία του Ζευγολατιού. Ο Βενιζέλος ατενίζει το μέλλον όχι μόνο του υπό κατασκευή δρόμου, αλλά και το δικό του και της πατρίδας πλάι στον Σαμαρά. Θα αρκούσε μόνο αυτό το στιγμιότυπα για να βρει τη θέση που του αρμόζει τόσο στην Ιστορία, όσο και στις επόμενες εκλογές...

*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Παρασκευή 26 Απριλίου 2013