ΓΓΑ: Καλλίτερες συνθήκες σφαγής, ή απαλλαγή από τους σφαγείς;

Είναι δυνατόν να έχουν περάσει 14 ολόκληρες ημέρες από τη μέρα που η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού  έχει κάνει την εισήγησή της προς το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τους "διαθέσιμους" και οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να πληροφορηθούν το φυσιολογικό και το νόμιμο, δηλαδή την εισήγηση;
Ο υφυπουργός Γιάννης Αδριανός να δηλώνει άγνοια και να μας παραπέμπει στην Γενική Γραμματέα ή στα υπηρεσιακά στελέχη;
Η κυρία Γιαννακίδου να δηλώνει γνώση μεν, αλλά αδυναμία δια να ομιλήσει;
Τα διοικητικά στελέχη να μη γνωρίζουν;
(Καλά, με ταχυδρομικό περιστέρι έφυγαν τα στοιχεία...;)
Είναι τόσο απόρρητα, που μόνο οι εργαζόμενοι δεν επιτρέπεται να τα γνωρίζουν;
Είναι τόσο απόρρητα, που τα γνωρίζουν μόνο το ΒΗΜΑ του κ Ψυχάρη και το ΕΘΝΟΣ του κ. Μπόμπολα;
Και αυτό πως λέγεται;
Λέγεται ευθύνη, επιστημοσύνη, δημοκρατία, μεταρρύθμιση, sucess story;

Και στη συνέχεια, τσούπου, τσούπου νάσου ξανά και οι οργανισμοί από κει που τους αφήσαμε...
Συσκέψεις επί συσκέψεων στον τρίτο, για το καλό μας και πάλι...
Στελέχη επί στελεχών επιλέγονται, διαλέγονται και συνδιαλέγονται, έτσι για το καλό μας...
Για να προσθέσουν ένα τμηματάκι μια διευθυνσούλα, να μετονομάσουν μια οργανική μονάδα, να κοροϊδέψουν πως όσες περισσότερες οργανικές μονάδες φέρνουν κάπου στον τίτλο τους τη μαγική λεξούλα "αθλητισμός" τόσο περισσότεροι εργαζόμενοι στη ΓΓΑ θα διασωθούν.
Μάλλιασε η γλώσσα κάποιων, μήνες τώρα, να πηγαίνουν κόντρα στο (κατασκευασμένο) ρεύμα και να φωνάζουν: Δεν πρόκειται περί προσπάθειας δημιουργίας νέων οργανισμών, παρά περί μορφωμάτων συρρίκνωσης, υποβάθμισης, και οριζόντιου εμπαιγμού...

Στο νέο Υπουργείο ΠΟΛ-Α παύει η έννοια του υπαλλήλου της ΓΓΑ. Αντικαθίσταται από την έννοια "υπάλληλος του ΥΠΠΟ-Α".
Έτσι κάλλιστα στο τμήμα "τάδε" με όποια ονομασία και να εμφανίζεται  θα μπορεί να μετακινείται, ο  καθένας, είτε υπάλληλος του τέως ΥΠΠΟ, είτε υπάλληλος της τέως ΓΓΑ...
Παράλληλα λοιπόν με το (ορθό και) ενωτικό αίτημα αγώνα, "ούτε μια απόλυση" θα πρέπει μπεί και το αίτημα "σας πήραμε χαμπάρι με τους οργανισμούς".
Άλλωστε όλοι πια γνωρίζουμε, πως μάλλον το δεύτερο κύμα των ανθρωποθυσιών θα προέλθει μέσα από το πλεονάζον προσωπικό των συρρικνωμένων οργανισμών...

Θα υπάρξουν,  άραγε,  ανάμεσα από τις γραμμές μας άνθρωποι, που θα "πιστέψουν" ότι βοηθάνε συμμετέχοντας στο "χτίσιμο" των "νέων" οργανισμών;
Το σήμερα διαφέρει από το χθες.
Το σήμερα δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται από προτάσεις διαλόγου και συνδιαχείρισης με την απολύουσα πολιτική-κυβερνητική εξουσία...
Ας μην παζαρέψουμε τους όρους σφαγής μας...
Ας αγωνιστούμε για απαλλαγή από τους σφαγείς!
Φαινεται δύσκολο, είναι όμως και ακατόρθωτο;